Historia internetowa Nowej Teutonii i jej poszczególnych ziem [Nowa Teutonia]
-
Historia Nowej Teutonii. Poczet wicekrólów
Przedruk z Historia Nowej Teutonii w pigułce oraz z Weyr-Benden, Sangria i Domena Królewska
Fryderyk I (Fryderyk August Robert I)
W 1686 roku Fryderyk markiz van der Warten przybił do brzegów Nowej Teutonii. Z woli cesarskiej przyjał tytuł wicekróla i przystąpił do budowy stolicy- Nowego Rogu (później: Złoty Gród). Ulokował również miasta Arahlen i Sagropolis. Podzielił kolonię na Księstwo Sangrii, Gubernię Weyru i Gubernię Bendenu (gubernie zostały zjednoczono w 1690 w Palatynat Weyru- Bendenu). Nawiązał kontakty handlowe z Dreamlandem, Elderlandem, Al- Rajnem i Avią. W 1698 ukończył budowę Nowego Rogu. Zmarł w 1699.Fryderyk II
Rozbudowywał stolicę, którą nazywano coraz częściej Złotym Grodem. Zakładał kolonie, karczował lasy i budował drogi. Przeszedł do historii, jako wybitny gospodarz.Fryderyk III
Kolejny wicekról z dynastii van der Wartenów nie był dobrym władcą. Do historii przeszedł tylko dlatego, że był ciężko chory na płuca. Władzę przekazał bratu.Fryderyk IV
Władca lubiący muzykę i naukę. założył swoją własną orkiestrę nadworną, w 1715 roku wybudował Uniwersytet Wielki Cesarski, który spłonął w 1719. Odbudowano go w 1723. Posiadał trzech synów. Najstarszy objął urząd wicekrólewski, najmłodszy popełnił samobójstwo, natomiast Marcel po śmierci Michała Pijaka został księciem Sangrii.Sergiusz
Najstarszy syn wicekróla Fryderyka IV. Był władcą, który początkowo chciał iść w ślady ojca. Niestety o wiele bardziej niż nauka i kultura pociągały go kobiety i alkohol. Został zamordowany przez własną żonę Elżbietę, która sprawowała regencję w imieniu syna Łukasza.Łukasz Pobożny
Objął zarząd nad kolonią w 1796 roku. Rozbudował Złoty Gród, zakładał wiele szkół, kościołów i klasztorów. Ponoć jego pobożność graniczyła z fanatyzmem. Biczował swoje ciało i wystawiał się na długotrwałe posty, którymi chciał zmazać grzeszy rodziców.Filip I
Okres jego panowania przypadł na burzliwy czas XIX i XX wieku. Przez kolonię przetoczyły się rozliczne bunty robotnicze. Najdotkliwszy wybuchł w 1982 roku w Palatynacie Weyru- Bendenu. Palatyn Rhein I obwołał się w tym roku księciem Wolnego Rheinlandu (zmienił nazwę kraju na swoją część). Robotnikom kopalń i fabryk obiecywał skrócenie czasu pracy, zasiłki, opiekę zdrowotną i ustalenie zasad bezpieczeństwa pracy. Wicekról przy użyciu wojsk cesarskich stłumił powstanie i przekształcił Palatynat w republikę (pierwszym prezydentem została Halina Utma). Wprowadzono część z żądań robotników.Filip II
Nawiązał ścisłą współpracę z burmistrzem dzielnicy wicekrólewskiej w Złotym Grodzie - Romanem Wanderem-Volfem. doprowadzili do rewitalizacji miasta. W 1902 roku wybuchł w Sangrii bunt robotników fabrycznych, którzy związali Socjalistyczną Partię Wolności (na czele z Wiktorem Rederem). Filip II nie chciał iść w ślady ojca. Dogadał się z Rederem i pozwolił na przekształcenie Sangrii w Socjalistyczną Republikę Ludu Sangrii (socjalizm w Sangrii upadł w 1996 roku). Za sprawowania urzędu przez Filipa II doszło do powstania robotniczego w stolicy. Wicekról w porozumieniu z cesarzem wydał Dekret o Pracy i Pracownikach, który uspokoił nastroje wśród robotników. Rozjuszyły natomiast przedstawicieli burżuazji, którzy najprawdopodobniej zamordowali przyjaciela Filipa II, Romana Wandera-Volfa. Na Filipie II kończy się dynastai wicekrólów van der Warten.Do roku 2005 urząd wicekróla nie zostaje obsadzony. Władzę nad kolonią sprawują wysłani czasowo komisarze cesarscy. W 2005 roku dochodzi do inkorporacji Cesarstwa. Kolonia ogłasza secesję od Cesarstwa powołując do życia Wolną Republikę Teutońską.
Łukasz August
Republika upada 16 grudnia 2006 roku. Władzę nad Nową Teutonią przejmuje Łukasz August z cesarsko- królewskiej dynastii. 19 grudnia 2007 roku do Nowej Teutonia zostało inkorporowane Księstwo Awii. Nowym namiestnikiem Sangrii został cesarz-senior Jakob, który zmienił nazwę stolicy z sangropolis na Jakobstadt.Historia Palatynatu Weyr-Benden. Poczet rządców
Ludwig I
Przed nominacją na księcia Weyr-Benden był gubernatorem Weyru, jako Ludwig hrabia Teteren. Dwie gubernie połączyły się w jeden organizm w roku 1690 podpisując Pakt o Zjednoczeniu. Wicekról Fryderyk I mianował hrabiego Teteren na pierwszego księcia obu guberni. W 1691 Ludwig zmienił nazwę prowincji na Palatynat, samemu przyjmując godność zacnego palatyna. Był autorem wielu bajek i baśni dla dzieci.Ludwig II
Syn Ludwiga I, odznaczał się dużą wyobraźnią, jak ojciec. Całe swoje życie poświęcił na zbudowanie "miasta, jak z bajki" na terenie drewnianej osady. Miasto nazwał później Arahlen. Ściągnął na swój dwór inżynierów i architektów z całego świata, nakazując im, żeby każdy dom w Arahlen ozdobiony został miniaturowymi wieżyczkami, a wnętrza mitologicznymi scenami.Janusz nawiązał liczne kontakty handlowe, dążąc do wzrostu gospodarczego swojej prowincji i finansowego uniezależnienia od metropolii. Skarbiec został również poważnie nadszarpniętymi wydatkami Ludwiga II. Janusz zawarł pakty kupieckie z Sangrią i niepodległą wówczas Awią. Otworzył nowe kopalnie złota i węgla, a Aralhen wybudował Złoty Kościół z neobarokowym wnętrzem.
August
Był palatynem otwartym na nowinki techniczne swojej epoki. Utworzył również wokół Arahlen na prywatnych dobrach palatyna rozliczne kurorty wypoczynkowe.Rhein
Zapragnął niepodległości. W 1892 roku proklamował Niepodległe Księstwo Rheinlandu (zmienił nazwę Palatynatu na swoją część). W Nowej Teutonii rozgorzała wojna. Cesarko-wicekrólewskie oddziały natarły na Rheinland, a 06 września 1898 roku przystąpiły do oblężenia Arahlen. Rhein, świadom swojego położenia i kary, jaka spotkałby wywrotowca, popełnił samobójstwo.Prezydencka Prowincja Weyr-Benden
Halina Utma została wybrana na pierwszą i jedyną prezydent Prowincji Weyr-Benden po nieudanym powstaniu niepodległościowym Rheina. Sprawowała swój urząd przez trzy kadencje.Okres Republiki Teutońskiej
Królestwo Nowej Teutonii
16 grudnia 2006 roku upadła republika. Król Łukasz August mianował na urząd palatyna Weyr-Benden Hugona de Danveld.Historia Księstwa Sangrii. Poczet rządców
Edward I (właśc. Edward hrabia von Herl)
Został mianowany pierwszym księciem Sangrii. Założył miasto Sangropolis (dziś: Jakobstadt). Wybudował w Sangropolis pierwszy teatr na ziemiach nowoteutońskich.Edward II
Zakładał nowe faktorie handlowe i kopalnie eksportujące węgiel do Cesarstwa.Michał
Przeszedł do historii, jako człowiek, który był niemoralny, słynął w hucznych balów, utrzymywał co najmniej trzy domy publiczne w Sangropolis, w których posiadał wyłączność na kobiety. Jego kanclerz Antonii Kleten próbował ratować skarbiec przed finansowym upadkiem pożyczkami u książąt Awii. Gdy wicekról Fryderyk IV dowiedział się o ekscesach Michała, odsunął ród von Herl od władzy, a zarząd nad prowincją przekazał swojemu synowi Marcelowi.Marcel
Powołał Radę Pomocniczą i pięcioosobowy Dyrektoriat, na czele którego stanął osobiście. Udało mu się wyciągnąć kraj z finansowej zapaści, spłacił nawet pożyczki zaciągnięte w Awii.Gustaw I
Najstarszy syn Marcela, umarł w niewyjaśnionych okolicznościach po przejęciu władzy od ojca.Gustaw II Robert
Brat Gustawa I. Przyjął imię po bracie. Kontynuował reformy ojca utrzymując ścisłe kontakty z metropolią, wykorzystując złoża sangrijskiego węgla i sprzedając je po niższych cenach w Cesarstwie niż inne prowincje, zapełnił skarbiec opustoszały po Michale.Gustaw III
Za jego panowania w Sangropolis wybuchła rewolucja robotnicza. W 1897 roku zawiązała się Socjalistyczna Partia Wolności. Gustaw III odmówił podpisania postulatów robotniczych. W zamachu został zabity, a w Sangropolis proklamowano Socjalistyczną Republikę Ludu Sangrii.Socjalistyczna Republika Ludu Sangrii
Wiktor Reder, towarzysz przewodniczący Socjalistycznej Partii Wolności, jedyny przywódca SRLS. Wicekról oraz Cesarz przystali na jego rządy i postulaty za obietnicę, że Sangria pozostanie w ramach Teutonii, jako republika autonomiczna.Księstwo Sangrii
Dariusz był ostatnim księciem Sangrii. SRLS upadła w 1996 roku. Agitatorzy i agenci cesarscy doprowadzili do obalenia rządu socjalistów w Sangropolis, obierając na restaurowany tron książęcy kuzyna wicekróla.Okres Republiki Teutońskiej
Królestwo Nowej Teutonii
16 grudnia 2006 roku upadła republika. Król Łukasz August mianował na urząd księcia Sangrii JCW Jakoba, który zmienił nazwę stolicy księstwa na Jakobstadt.Historia Domeny Królewskiej. Poczet rządców
W roku 1686 przybyły na ziemie nowoteutońskie pierwsze cesarskie statki. Wicekról Fryderyk I rozpoczął budowę pierwszej osoby nazwanej Nowym Rogiem. Budowę osady zakończono w 1698 roku.
Georg Ulier
Został pierwszym burmistrzem Nowego Rogu i zarządcą Domeny Wicekrólewskiej. Nowy Róg stał się ważnym ośrodkiem handlowym, do którego przybywało coraz więcej mieszczan z Cesarstwa. To do Nowego Rogu, jako najważniejszego portu Nowej Teutonii, eksportowano wszystkie kolonialne towary.Emiliusz Lehrer
Został burmistrzem w 1779 roku. Jako bogaty kupiec, filantrop i działacz kultury patronował wielu przedsięwzięciom z zakresu edukacji i rozrywki. Był inicjatorem założenia w Złotym Grodzie Filharmonii Wielkiej, Teatru Greckiego i Opery Cesarskiej. Za swoje działania na polu kultury został nobilitowany w 1793 roku.Roman Wender-Volf
Wykupił sobie stanowisko burmistrza i zarządcy. Mimo faktu, że urząd piastował dzięki protekcji kręgów burżuazji oraz własnym pieniądzom, okazał się dobrym gospodarzem. Odnawiał zabytki miasta oraz wydzielił podmiejskie działki, na których wyznaczył miejsca lokacji dla fabryk i manufaktur.Roman II Wander-Volf
Był młodszym synem Romana I. Odziedziczył stanowisko po ojcu dzięki poparciu burżuazji. 06 sierpnia 1903 roku, przy poparciu wicekróla i cesarza, wydał Dekret o Prawach Pracowniczych (obawiał się buntów robotniczych, które miały miejsce w Sangrii). Przeciwko prawom pracowników burzyli się przede wszystkim bogaci fabrykanci. Najprawdopodobniej z ich ręki zginął Roman II w 1908 roku.Okres Republiki Teutońskiej
Od śmierci Romana II Wandera-Volfa nie powoływano burmistrzów Złotego Grodu. Jego funkcję przejął Magistrat Stołeczny.Królestwo Nowej Teutonii
16 grudnia 2006 roku upadła republika. Dzielnica Wicekrólewska (w czasach Republiki: Dzielnica Prezydencka) zmieniła nazwę na Dzielnicę Królewską i pozostawała pod osobistym zarządem monarchy.
