Historia Wielkiego Księstwa Awii [Awia]
-
Wielkie Księstwo Awii, Federacja Zjednoczonych Sojuszy, Roan Łuryx. Tylko tyle zostało po dawnej mikronacji, jednej z prowincji Królestwa Nowej Teutonii- dwie nazwy tworów państwowych i jedno nazwisko. Kto dzisiaj pamięta o Awii? Dlaczego o niej zapomniano? Może, dlatego, że stała się zbędnymi pikselami na mapie? Tym artykułem chciałbym przybliżyć nieco zapomnianą krainę.
Historia Awii jest tak poplątana, że postanowiłem podzielić ją w tym artykule na historię przedinternetową (wirtualną) i internetową (realną). W przypadku historii Awii wątki, zwłaszcza pod koniec, ulegają niefortunnemu splotowi, dlatego warto wyraźnie i jednoznacznie oddzielić to, co wirtualne, od tego, co realne.
Historia przedinternetowa, oparta na tzw. Źródłach Kwaziego.
Awia znajduje się, zgodnie z mapą Pel Nandera, na niewielkich wyspach nieopodal Baridasu. Wyspy zostały zamieszkane przez niewielkie, słowiańskie plemię Awów w IX wieku n.e. Wiemy, że Awowie posiadali pismo. Niestety nie zachowało się zbyt dużo rękopisów spisanych przez Awów. Pisali oni bowiem na brzozowych, bądź bukowych tabliczkach, a wilgotny klimat wysp nie oszczędził tego nietrwałego materiału. Jednak z rękopisów, które przetrwały, dowiadujemy się, że Awowie podzieleni byli na trzy klany: Dorstów, Bonów i Recderów. 12 czerwca 1124 roku Bonowie i Recderowie zjednoczyli się przeciwko Dorstom i stoczyli z nimi bitwę pod dawnym Ab'Dorst. Plemiona walczyły ze sobą o dominację na wyspach aż do czasów wodza Dorstów Vladimira II, który zjednoczył klany w XIII wieku.
Aż do XIV wieku nie wiemy nic o książętach Awii, jest to tzw. Czarna Noc Historii. Z kronik z drugiej połowy XIV wieku dowiadujemy się, że w latach 1365- 1402 panował Roan III. Z tej samej kroniki wynika również, że Awowie potrafili przeprowadzić udaną operację na otwartej czaszce, znali wyższą matematykę, medycynę opartą na ziołach i namiętnie studiowali nocne niebo w poszukiwaniu nowych planet.
W XVI wieku na tron wstąpił Rugiewit II, który wybudował w miejscowości Bonity wspaniałą Świątynię Peruna. Jego syn Roan IV przyjął w 1686 roku delegację teutońskich kolonizatorów, którzy na czele z Fryderykiem markizem van der Wartenem zajęli wyspy nowoteutońskie. W 1688 roku cesarz i wicekról uznali dyplomatyczną suwerenność Awii, a dla niej był to początek wpływów teutońskich.
Skalista Awia wymieniała srebro na drewno i węgiel z Sangrią i Weyrem- Bendenem. W tyk okresie przebudowano Ab'Dorst na teutoński wzór. Rugiewit III ufundował w stolicy pierwszą bibliotekę publiczną, Filharmonię im. Roana IV, Uniwersytet im. Vladimira Wielkiego i Złotą Operę.
Ostatni książę Awii Jakub nie pozostawił dziedzica. Po jego smierci w 1803 roku proklamowano Republikę Awiańską, której pierwszym prezydentem został Ernest. Przyjął on w nowej stolicy Porcie Hope delegację Federacji Zjednoczonych Sojuszy.
W niedługim czasie Republika stała się częścią Federacji, jako gubernia. 19 lutego 2007 roku do Awii przybyła grupa Teutończyków na czele z Roanem Łuryxem, który wygrał wybory na prezydenta międzygalaktycznej Federacji. Niestety państwo przeżywało głęboki kryzys, doszło do wojny domowej w wyniku której zniszczono Port Hope. Roan przejął władzę nad Awią i proklamował odrodzenie Księstwa, które niedługo później stało się częścią Królestwa Nowej Teutonii. Portu Hope nie udało się już nigdy odbudować.
Historia realna
Dziś po dawnej Federacji Zjednoczonych Sojuszy nie zostało zbyt wiele. Księstwo Awii zaczynało faktycznie jako Federacja, która została założona przez grupę obywateli Nowej Teutonii: Roana Łuryxa, Pawła Łuryxa, Shadow Masta i Rewo Stari. Federacja była mikronacją utrzymaną w klimacie Star Wars.
Federacja była państwem demokratycznym i zdecentralizowanym. Władza wykonawcza spoczywała w rękach prezydenta. Jako pierwszy urząd ten sprawował Shadow Masta, który zrzekł się go na korzyść Roana Łuryxa. Władza ustawodawcza spoczywała w rękach Senatu Galaktycznego. W zakresie władzy sądowniczej dużą autonomią dysponował prezydent. Państwo składało się z dwóch podmiotów: Nowej Republiki i Imperium.
W wyniku krachu aktywności postanowiono przekształcić Federację w Wielkie Księstwo Awii, Roan Łuryx został pierwszym i jedynym monarchą. 19 grudnia 2007 roku Awia została inkorporowana do Nowej Teutonii, a jej namiestnikiem został dawny wielki książę.
Roan Łuryx był niewątpliwie zasłużonym obywatelem Królestwa Nowej Teutonii. Piastował urząd premiera, deputowanego Szafirowej Izby (parlament), ministra kultury i dziedzictwa narodowego, był twórcą Królewskiego Rejestru Obiektów Zabytkowych i Kulturalnych, redaktorem naczelnym "Berła", był także współautorem hymnu Nowej Teutonii.Po Zjednoczeniu Nowej Teutonii i Marchii w 2009 roku Awia została odsunięta na boczny tor. Ab'Dorst, jedyny relikt Awii, zostało założone w systemach Księstwa Sarmacji dopiero 30 stycznia 2012 roku. Z czasem postanowiono o likwidacji Ab'Dosrt, jako osobnego miasta. Narracyjnie miasto oraz cała Awia uległy zniszczeniu w wyniku erupcji wulkanu Destruktor. 22 kwietnia 2012 roku zgodnie z doniesieniami Kuryera Ab'Dorst wyspa zapadła się pod wodę. Obecne mianem Ab'Dorst nazywa się jedną z dzielnic Srebrnego Rogu.
Tak kończy się historia Awii. Dziś nie ma już Awiańczyków, nikt nie uwzględnia Awii na mapach, mimo to, nie powinniśmy spychać jej w mrok dziejów. Niech ten artykuł będzie przypomnieniem i hołdem dla tych, którzy tworzyli tę zapomnianą mikronację...
-
Z tego, co pamiętam istniało kiedyś coś takiego jak Książnica Awiańska. Można by odebrać wyspy morzu i wskrzesić Książnicę jako np. jednostkę zamiejscową Uniwersytetu im. Łukasza Augusta w Złotym Grodzie, gdzie znajdowałyby się zbiory wszelkich tekstów dotyczących teutońskiej kultury. Sam koncept resztek zrujnowanej cywilizacji galaktycznej na wydobytym z głębin archipelagu jest bardzo ciekawy. To tak jak wizja Wysp Brytyjskich po podboju anglosaskim, gdzie nowi osadnicy natrafili na resztki rzymskiej administracji (rękopisy, budowle, zwyczaje), które po prostu zaadaptowali na własne potrzeby nie znając zbytnio historii poprzednich rządców. Rozpadające się świątynie rzymskich bogów stały się targami. Dawne pałace i łaźnie przebudowywano na siedziby saskich władców. Na gruzach rzymskich fortów stawiano nowe fortyfikacje etc. etc.
Chyba, że pozostawimy Awię tam, gdzie spoczywa i będziemy jedynie symbolicznie przypominać o jej istnieniu z szacunku do tego jak potoczyła się jej historia.
-
@juarez Ja byłbym bardzo chętny wskrzeszeniu Awii. Była wszak dziełem realnych ludzi, którzy poświęcili jej swój czas. Chociaż dlatego Awia nie powinna zniknąć z map mikroświata.
Gdybyśmy się zdecydowali "wyłowić" Awię, byłoby dobrze rozesłać informacje o tym fakcie innym mikronacjom, by z czasem aktualizacja znalazła się na mapach.
@juarez napisał w Historia Wielkiego Księstwa Awii [Awia]:
Z tego, co pamiętam istniało kiedyś coś takiego jak Książnica Awiańska. [...]
Książnica istnieje nadal. Link do niej znajduje się na archiwalnej stronie Królestwa.
-
@vladimir-ik-lihtenštán na szczęście Awia wciąż symbolicznie istnieje w teutońskiej tytulaturze. Może kiedyś uda się wskrzesić ten projekt, w dogodnym czasie. Swoją drogą nie sądziłem, że zbiory Książnicy są tak pokaźne! Aż sobie odświeżę Mistrza Teutona IV i jego ucznia.
