Ritus Teutonicus - rytuał koronacyjny królów Teutonii [Loża Rycerzy Teutońskich]
-
Przedmowa
Rytuał koronacyjny został napisany po raz pierwszy dla Michaela von Lichtensteina. Koronowano według niego również Mateusza Wilhelma i Andrzeja Fryderyka. Rytuał wykorzystywał symbolikę Loży Rycerzy Teutońskich - organizacji wzorowanej na masonerii, z silnym kultem ideału honoru, cesarza, ojczyzny. Ideały Loży ucieleśniali Fulgencjusz Waleczny i Eryk z Marduk.
Rytuał
RITVS TEVTONICVS
DAS TEUTONISCHE RITUAL
FÜR DEN KÖNIG MICHAEL DEN ERSTEN GESCHRIEBEN.
W języku polskimOrszak z królem-elektem na przedzie idzie powoli i dostojnie w kierunku Ołtarza, na którym znajduje się Miecz Fulgencjusza, Konstytucja Królestwa Teutonii, korona, berło, jabłko królewskie oraz Kollana Namiestników i Królów.
W czterech rogach Ołtarza palą się cztery świece. Król-elekt przyodziany jest w błękitny płaszcz podbity gronostajem, niesiony przez trzy pary giermków w błękitnych liberiach. Po przekroczeniu przez króla-elekta posadzki świątynnej złożonej z niebieskich i czerwonych płytek wszyscy zgromadzeni przyklękają na prawe kolano. Król podąża dalej. Przed Ołtarzem stoi tron zwrócony w kierunku południowym, za ołtarzem stoi Tron Książęcy i Królewski, na którym zasiada Książę Sarmacji i Król Baridasu, po jego prawicy Krzesło Wielkiego i Przewielebnego Mistrza, a po jego lewicy krzesło Mistrza Ceremonii.
Król-elekt po dojściu do tronu klęka, giermkowie niosący tren płaszcza również. Książę Sarmacji i Król Baridasu powstaje z krzesła w asyście Wielkiego i Przewielebnego Mistrza oraz Mistrza Ceremonii. Zgromadzeni powstają także. Książę Sarmacji i Król Baridasu staje za tronem, po jego prawicy staje Wielki i Przewielebny Mistrz, a po jego lewicy Mistrz Ceremonii.
Wielki i Przewielebny Mistrz (M): Jak się nazywasz i skąd przybywasz?
Król-elekt (KE): Nazywam się N i przybywam z północy.
M: Czy znasz Cztery Filary?
KE: Znam i znam ich imiona.
M: Pokłoń się im.
Król-elekt powstaje z klęczek i składa pokłon w kierunku Czterech Filarów świątynnych w porządku następującym: Wahrheit (Prawda), Freiheit (Wolność), Wissenschaft (Wiedza) oraz Frieden (Pokój).
Król-elekt zasiada następnie na tronie, giermkowie oddalają się.
M: A czy znasz imiona swoich wrogów?
KE: Znam, a nazywają się oni Azmaloth.
Po tych słowach Mistrz Ceremonii wręcza Wielkiemu i Przewielebnemu Mistrzowi Miecz Fulgencjusza. Ten podaje go do ucałowania królowi-elektowi. Następnie Wielki Mistrz przypina go u boku króla-elekta.
KE: Ja, N, przysięgam wiernie bronić Ojczyzny przed wszelkimi wrogami i za wzór mieć sobie przodków naszych i cesarzy teutońskich! A ten kto wystąpi przeciwko mnie, niech lęka się ich gniewu!
M: Wielkie są twoje słowa. Powiedź mi w takim razie, kto zamordował smoka Azmalotha?
KE: Był to wielki bohater Eryk z Marduk.
Po tych słowach Mistrz Ceremonii podaje berło i jabłko królewskie w ręce Księcia Sarmacji i Króla Baridasu. Ten wręcza je królowi-elektowi z tymi oto słowami:
Książę Sarmacji i Król Baridasu (KS): My, N, wręczamy tobie jabłko i berło królewskie na znak władzy, jaką pełnić będziesz w Królestwie Teutonii, a także na znak naszej przyjaźni.
KE: Ja, N, przysięgam przed obliczem Waszej Książęcej Mości, a cały Naród mój umiłowany biorę za świadka, że nie opuszczę Ojczyzny w potrzebie, a każdy Teutończyk będzie mi jak syn rodzony, a każda Teutonka jak córka.
M: Niech rozbrzmiewają dzwony!
Po tych słowach Wielkiego Mistrza poczynają bić dzwony świątynne.
Mistrz Ceremonii podaje Księciu Sarmacji i Królowi Baridasu koronę królewską.
KS: My, N, książę Sarmacji, król Baridasu i Sclavinii, suweren Teutonii etc. etc. (trzyma koronę wysoko nad głową króla-elekta) koronuję cię na króla Teutonii!
W tym czasie Wielki i Przewielebny Mistrz zapina na szyi króla-elekta Kollonę Namiestników i Królów mówiąc:
M: A widząc twą mądrość nosić będziesz tytuł Arcyksięcia Najwyższego Oświecenia! Obyś był waleczny i sprawiedliwy jak Fulgencjusz! Obyś był sprytny i przebiegły jak Eryk!
Po tych słowach Książę Sarmacji i Król Baridasu nakłada koronę na głowę króla-elekta.
KS: Radujcie się, bo oto macie króla!
M: WIR HABEN DEN KÖNIG!
Zgromadzeni krzyczą: VIVAT REX!
Król powstaje ze swego miejsca i wygłasza uroczystą przysięgę wierności:
K: My, N, przysięgamy wierność Ojczyźnie, Narodowi Teutońskiemu, Konstytucji oraz Nowej Doktrynie. Przysięgamy, że każdego wroga Teutonii zdusimy, serca zdrajców przebijemy sztyletem, a złu odrąbiemy głowę niczym Eryk z Marduk smokowi Azmalothowi. Przysięgamy wierność Tradycji i Historii, a także uznajemy za naszego suwerena księcia Sarmacji, jednocześnie dbać będziemy o przestrzeganie świętej zasady samostanowienia o sobie naszego Ludu w myśl maksymy Vox populi, vox Dei! Amen!
Po tych słowach wszyscy klękają (oprócz Księcia Sarmacji i Króla Baridasu) i schylają głowy w geście pokory.
Po koronacji następuje mowa tronowa króla.
Symbolika
Wejście:
- Ołtarz — znajdują się na nim regalia, przechowywane do czasu koronacji w Świątyni w Eltdorfie: korona, jabłko królewskie, berło, Miecz Fulgencjusza Walecznego oraz Konstytucja Królestwa Teutonii. W rogach ołtarza płoną cztery świecie, symbol Czterech Filarów, Czterech Klejnotów Teutonizmu;
- Posadzka świątyni — wyłożona jest błękitnymi i czerwonymi płytami, symbolizującymi Teutonię oraz wyznacza granice sacrum;
Confessiones (Wyznania):
- Kierunek północny — święty kierunek, kierunek sacrum, miejsce, gdzie znajduje się Teutonia;
- Cztery Filary — świątynia wsparta jest na czterech filarach, wraz z błękitno-czerwoną posadzką Filary wyznaczają sacrum. Filary reprezentują również cztery zasady, którymi król powinien się kierować w swoim panowaniu. Są to: Prawda, Wolność, Wiedza oraz Pokój;
- Azmaloth — mityczny smok personifikujący wrogów Teutonii, który został pokonany mądrością i przebiegłością kupca Eryka z Marduk.
- Miecz Fulgencjusza Walecznego — reprezentuje siłę, potęgę i moc. Fulgencjusz jest niezwykle ważną postacią dla całej mitologii Loży Rycerzy Teutońskich. Personifikuje wierność, honor, godność ale również zemstę i słuszny gniew wymierzony w stosunku do tych, którzy są zdrajcami Ojczyzny i zasad lojalności.
- Eryk z Marduk — zabójca smoka Azmalotha, reprezentuje mądrość i wiedzę, ale również przebiegłość, chytrość i skromność;
Właściwa koronacja:
- Berło i jabłko królewskie — zostają wręczone królowi przez księcia Sarmacji, reprezentują monarszą władzę króla nad Teutonią oraz są znakiem przyjaźni między Koroną Teutońską a Sarmacką;
- Korona i Kollona — koronę nakłada na głowę króla książę Sarmacji. W tym czasie, przy dźwiękach dzwonów obwieszczających Królestwu, że ma nowego władcę, Wielki Mistrz zapina na szyi monarchy Kollonę Namiestników i Królów, symbol ciągłości władzy od czasów Marchii poprzez Nowe Królestwo aż do czasów po Zjednoczeniu;
- Arcyksiążę Najwyższego Oświecenia — stary przywilej nadany królom teutońskim przez Wielkiego i Przewielebnego Mistrza Loży Rycerzy Teutońskich wynosił monarchów na szczyt hierarchii lożowej, nawet jeśli nie byli jej członkami. Królowie stawali się automatycznie wtajemniczeni w najwyższy dziesiąty stopień tzw. stopień karmazynowy z III. Porządku Rytu Cesarskiego;
- Nowa Doktryna — należy rozumieć pod tym terminem ideę teutonizmu;
- Vox populi, vox Dei — maksyma wyrażająca samostanowienie o sobie narodu teutońskiego. Król bowiem winien wysłuchiwać swojego ludu i traktować jego wolę jako najwyższy drogowskaz podczas swojego panowania;
-
Rytulal przydaloby sie dostosowac do naszych realiow obecnych.
-
Też o tym myślałem, ale dla potrzeb przeprowadzenia rytuału w Królestwie powoływano Lożę Rycerzy Teutońskich złożoną z Wielkiego Mistrza i Mistrza Ceremonii. Dziś Loża to nasze siły zbrojne. Uważam, że nie da się przeprowadzić tego rytuału bez odwoływania się do dawnej tradycji LRT jako organizacji stworzonej na wzór masoński i zakonno-rycerski. Czyli albo rezygnujemy z LRT jako organizacji militarnej, albo będą funkcjonować niejako dwie Loże - militarna i powoływana dla przeprowadzenia koronacji.
-
@vladimir-ik-lihtenštán szczerze powiedziawszy Loza jako twor masonski podobala mi sie bardziej niz jako formacja militarna
-
Z jednej strony jestem bardzo szczęśliwy, że ktoś postanowił nawiązać do tradycji dawnej Loży. Obok języka było to chyba jedno z moich najlepszych przedsięwzięć w Teutonii.
Proponowałbym więc, by funkcjonowały dwie Loże - jedna jako organizacja militarna odwołująca się do etosu rycerskiego oraz druga symboliczna, powoływana na czas koronacji.
Warto byłoby również opracować rytuał inauguracji Namiestnika Cesarstwa. Mogę się tym zająć.
