Może coś takiego?

@ametyst-faradobus Nie no, ja na starcie mam -100 ECTS. Ale jednak jako król Dreamlandu i Scholandii nie mogę obojętnie przejść obok tego typu treści

Ja bym zmienił tło na forum na jakieś złamane szarością albo beżem, bo od tej bieli trochę oczy bolą.

Król Dreamlandu podszedł do swojej matki i ją uścisnął
-Mamo! Cóż za pokaz - zaczął wylewnie - A te kolory! Takie żywe - syn organizatorki paplał radośnie - Zajęliśmy świetny stolik z tatką i moją nową mamusią - urwał i zawahał się na moment - Może do nas dołączysz?

Właśnie wylądowałem na nowym forum. Odprawa była koszmarna. Chcieli mi zajebać cążki do paznokci i nóż sprężynowy.

Unici,

czas na pierwszy w historii znaczek wydany przez pocztę unijną. Znaczek dostępny będzie 17 grudnia 2020 r., a zatem równo miesiąc po zawarciu Unii Państw Niepodległych. Z uwagi na krótki termin do obiegu trafi aż 119 znaczków przy limicie 4 znaczków na osobę. Dodatkowym smaczkiem jest, iż jest to pierwszy wykonany przeze mnie znaczek złożony, bo składający się aż z dwóch części. Nastawcie budziki!

Aby jednak móc skorzystać z usług Światowego Związku Filatelistycznego konieczne jest uprzednie założenie konta w Stemplu i jego zweryfikowanie z kontem unijnym. Szczęśliwie od dzisiaj funkcję tę pełni Ludwik Tomović, w związku z czym liczę, że znaczek ten znajdzie wielu nabywców wśród Unitów.

Ekorre, 31 lipca 2021 r.

Z okazji obchodów 18. rocznicy założenia Królestwa Teutonii pragniemy złożyć najserdeczniejsze życzenia wszelkiej pomyślności dla Jej Cesarskiej Mości oraz wszystkich Teutończyków. To piękny wiek i wspaniały wynik, iż już tyle lat teutoński okręt pruje przez fale mikroświata.

Życzymy kolejnych 18. lat niepodległości i rozwijania przyjacielskich stosunków dreamlandzko-teutońskich, jak również wielu wspaniałych lat panowania JCM Joannie Izabeli.

Ja uważam, że powinniśmy to konto odblokować, bez urządzania plemiennego wiecu, jaki zaczął się tu odbywać

Jego Królewska Mość podjechał srebrnym służbowym Volkswagonem Halnym w oszczędnym dieslu i nie czekając na otwarcie drzwi przez szofera sam otworzył sobie drzwi i wysiadł u stóp schodów prowadzących do budynku. Odprawiwszy ręką lokaja wdrapał się na szczyt schodów.
-Czy mogę panu jakoś pomóc? - zagadnęła w dialekcie loardzkim języka teutońskiego hostessa z przyjacielskim uśmiechem przyklejonym do twarzy.
Król Dreamlandu skrzywił się słysząc tę mowę i wskazał podbródkiem na kłębiące się w środku tłumy gości
-Zostałem zaproszony na pokaz mody - powiedział powoli przeciągając akcentowane sylaby - Zdaje się, że dobrze trafiłem? - dodał w ten sam sposób
-Czy ma zaproszenie? - uprzejmy uśmiech wyjątkowo źle się komponował z loardzką gwarą wzbudzając w królu poczucie dalece posuniętego gwałtu na decorum. W milczeniu wyjął kopertę a następnie podał ją hostessie.
-Wasza Królewska Mość - rozległ się okrzyk starszej kobiety drobiącej krótkimi nóżkami po dywanie - Ależ nie! - dodała widząc, iż wyjął już zaproszenie - Zapraszamy! - krzyknęła usłużnie.
Król minął dwie kobiety słysząc jedynie w oddali coś, co w gwarze loardzkiej najpewniej było sposobem skarcenia młodszej pracownicy przez starszą, a następnie skierował swoje kroki do lobby. Minął swoją bratanicę ubraną w piżamę odnotowując w pamięci, iż musi o tym powiedzieć swojemu ojcu.

@natalia-helena-von-lichtenstein napisał w Ocena kandydata na Cesarza-małżonka:

7-9 – Baridajczyk, Sclavińczyk, Dreamlandczyk – Oczywiście żadna z tych narodowości nie zachwyca, jednak zważywszy na pozytywne relacje unijne należy rozważyć.

@andrzej-fryderyk napisał w Czy sięgnęliśmy dna? - b. Król Teutonii zesrał się na Króla Dreamlandu:

@antoni-moskwicz raczej bym zastanowił się nad jakie oczekiwania stawia JKM wobec gości na discordzie

Ja to traktuję w kategoriach estetycznych, a nie moralnych. To trochę tak jakby menel mi w ogródku knajpy na Rynku Głównym napluł do zupy, bo nie poratowałem szlugiem.

Ekorre, 31 lipca 2021 r.

Z okazji obchodów 18. rocznicy założenia Królestwa Teutonii pragniemy złożyć najserdeczniejsze życzenia wszelkiej pomyślności dla Jej Cesarskiej Mości oraz wszystkich Teutończyków. To piękny wiek i wspaniały wynik, iż już tyle lat teutoński okręt pruje przez fale mikroświata.

Życzymy kolejnych 18. lat niepodległości i rozwijania przyjacielskich stosunków dreamlandzko-teutońskich, jak również wielu wspaniałych lat panowania JCM Joannie Izabeli.

Gdy przed Willę Rybową zajechał samochód z zacnym gościem dreamlandzki monarcha wyszedł ze swojej prywatnej posesji i powitał w ogrodzie sarmackiego monarchę. Dostrzegłszy zaaferowanego paparazzi w krzakach z uśmiechem objął JKM Arkadiusza Maksymiliana ramieniem, po czym obaj skierowali się do budynku. Gdy odźwierny zamknął drzwi wejściowe dźwięk błysku migawki ucichł.

Jakkolwiek z zewnątrz mogło się wydawać, iż trwa kolejny nudny dzień na tauzeńskim lotnisku, to w powietrzu dało się wyczuć atmosferę pewnej nieokreśloności. Być może miało na to wpływ większe zagęszczenie dreamlandzkich tajniaków obstawiających okolicę, a może to była szmaragdowozielona limuzyna zaparkowana przy wyjściu VIP.

-Kaziu - zagaiła sprzątaczka do dozorcy odrywając się od zmywania posadzek z lastryko - Łoni na zicher na kuguś czekajo - powiedziała zafrapowana - Łebocz - dodała wskazując mopem w kierunku wyjścia VIP

Do you have something for penis reduction?

Chętnie byśmy się dowiedzieli, od czego baron chce wyzwalać Furlandię i Luidor. Mamy nadzieję, że nie od naszej osoby.

@maciej-ii napisał w [KONKURS ] Nazwij parkę lwów:

Lew 1 i lew 2.

Dlaczego jeden lew ma być gorszy od drugiego? Proponuję lew A i lew B.

Najedzony pitcom z dagrasso. Żadnych innych potrzeb.

Angus wspinał się po schodach odlanych z lastryko, nazywanym także złośliwie dreamlandzkim marmurem. Oświetlona jaskrawym światłem jarzeniówek klatka schodowa tutejszego szpitala łączyła kolejne piętra korytarzy, których ściany zdobiły zielonkawe lamperie. W połyskliwej powierzchni płytek, którymi były wyłożone odbijało się ostre światło.

Dotarłszy na piąte piętro bez słowa minął szklane drzwi z żelaznymi okuciami, na których czarną farbą odbito napis "Onkologia", zaś pod nim doklejono na kartce wydrukowany wyraz "geriatryczna". Odpowiedziawszy pielęgniarce na pozdrowienie skierował swoje kroki ku sali nr 5. Zastukawszy w ościeżnicę otwartych drzwi pewnie przekroczył próg i przywitał się ze swoją matką.

-Gusiu, to ty? - na twarzy starszej kobiety pojawił się słaby uśmiech - Gusiu? - zapytała z wahaniem
-Mamo - Angus odpowiedział uśmiechem zbliżając się do metalowego łóżka swojej matki - Kupiłem ci pomadki kakaowe - dodał, stawiając na szafeczce nocnej opakowanie popularnych na Tauzenie słodyczy.

Minuty mijały z wolna, gdy matka Angusa opowiadała historie z przeszłości. Angus mógłby przysiąc, że już je wielokrotnie słyszał i za każdym razem długa opowieść o tym, że ktoś chodził do szkoły, wziął ślub, a potem urodziły mu się bliźnięta była jedynie uwerturą do tego, że ten ktoś już dawno umarł. Losy kolejnych postaci splatały się w jedno i stanowiły żywą lekcję historii Helenki. Mimo to, Angus nie zrażał się opowieściami matki i gdy ta snuła swoją opowieść trzymał ją za rękę, zaś przed w jego umyśle przesuwały się kolejne obrazy złączone z tego, co sam z Teutonii zapamiętał, tego co widział na zdjęciach i jak sam sobie tamte czasy wyobrażał.

-Ale obiecaj mi Gusiu - ton matki nagle przestał być rozmarzony i stał się wyjątkowo rzeczowy zrywając tę mimowolną projekcję filmów w głowie Angusa - Obiecaj mi - dodała z naciskiem patrząc mu prosto w oczy
-Mamo? - zapytał syn z wahaniem
-Chce być pochowana w Teutonii jak już umrę - urwała nagle
-Nie umrzesz mamo! - żachnął się Angus
-Umrę! - prawie wykrzyknęła matka Angusa - Niedługo umrę - dodała z naciskiem - Każdy musi umrzeć - wyszeptała