Za solidarność i wsparcie odpowiemy solidarnością i wsparciem. Trudno sobie wyobrazić w tych czasach lepszych sojuszników niż Baridajczyków i Teutończyków. Dziękujemy!

Niechaj Trwa Ostateczna Krucjata!

Jako Wysoki Polemarcha Sił Lądowych Ostatecznej Krucjaty postanowiłem o postawieniu wszystkich oddziałów Waffen-OK w stan pełnej gotowości bojowej. Sytuacja graniczna jest niebezpieczna, KSZ zagraża niezależności i niepodległości Sclavinii, a mimo, zdawałoby się, pozytywnego podejścia sarmackiego Ministra Spraw Zagranicznych - wciąż w jego i innych wypowiedziach pojawia się propaganda i gorzeją słowa konfliktu oraz próby odebrania Sclavinii jej dorobku narodowego, ziemi i prawa do samostanowienia.

Winno stać się sprawą jasną, że ani ja, ani żaden inny Sclavińczyk nie będzie znosił przytyków i godzenia w jego dumę. Prędzej Waffen-OK pod moją pieczą rozstrzela każdego sarmackiego cywila w Sclavinii, aniżeli pozwolimy grodziskiemu reżymowi szafować naszą wolnością czy godnością.

Polemarsze Kontrrewolucji nakazuję tymczasowo przejąć obowiązki służbowe Polemarchy Bojowych Środków Trujących Ostatecznej Krucjaty i postawić 1DBMR oraz 13EDAC na bliskiej Grodziskowi granicy i wyposażyć oddziały w zmagazynowaną broń chemiczną.

Albo zakończy się sarmackie szabelkowanie, albo zacznie się zagłada.

Podpisano,

Niechaj Trwa Ostateczna Krucjata!

Szanowni Rycerze Krucjaty - w ostatnich dniach kontrwywiad wojskowy Waffen-OK zaangażował się w eliminację wrogiego elementu życia codziennego: sarmackich szpiegów próbujących przeniknąć do komórek administracyjnych Konfederacji Sclavińskiej i ważnych sfer życia naszej niepodległej ostoi Ostatecznej Krucjaty. Z przyjemnością informuję, że skutecznie rozlokowane komórki kontrwywiadu wojskowego współdziałające z cywilami wszystkich narodowości odniosły znaczne sukcesy w eliminacji sarmackiego elementu w życiu publicznym Konfederacji Sclavińskiej.

Nie ma już musu obawiania się sarmackich machlojek - poprzez wymuszenia, groźby, przekupstwa i inne legalne metody wpływania na opinię publiczną kontrwywiad Waffen-OK doprowadził do znacznego pogorszenia opinii o sarmackim pracowniku na terenach Sclavinii południowej, od Południowego Brzegu po Grań. Nie należy się dziwić, że ta informacja zostaje upubliczniona - kampania antysarmacka jest przejawem racjonalizmu każdego sclavińskiego obywatela i wojskowego, jest popierana przez Wysokiego Polemarchę Sił Lądowych i stanowi zwieńczenie procesu rozwodowego.

W czasie trwania akcji skonfiskowane przez siły zbrojne zostały nieliczne majątki sarmackich przedsiębiorców, część dysydenckich obywateli stawiła opór - doszło więc do Pogromu pod Eldoratem, w czasie którego oddziały 1DPB odparły atak blisko dwustu zbrojnych sarmackich mężczyzn. Ich pochówek można znaleźć w Lasku Stoyalskim kilkanaście kilometrów od miasta.

Z innych wieści, 3DPA zgodnie z rozkazami naczelnego dowództwa ukończyło pierwsze struktury Frontierskiego Obozu Pracy przeznaczonego w całości dla obywateli sarmackich. W związku z trudami okupacyjnymi, niekooperatywna populacja sarmacka będzie musiała odciążyć wojsko z części trudów i obowiązków je spotykających w trakcie sprawowania kontroli administracyjnej. Stałe przejęcie kontroli przez armię zdaje się być już w miarę pewne, więc niedługo będzie można przestać nazywać to "okupacją" i zawnioskować o oficjalne przyłączenie wyspy. Jak na razie do FOP zostało sprowadzonych pięciuset zdolnych do pracy sarmackich mężczyzn, ale liczba ta wkrótce znacznie wzrośnie.

Zawsze Wierni Ostatecznej Krucjacie!

Jeżeli Sarmacja zechce przyjąć retorykę jednego państwa na jednej wyspie - na razie na szczęście nic na to nie wskazuje - to bardzo postarałbym się o to, żeby jedynym państwem została na niej Sclavinia. Nie mam żadnego sentymentu do grodziskiego reżymu.

Nawet jako outsider ze Sclavinii muszę wyrazić pogląd, że ostatnie monumentalne zmiany zasłużyły sobie na upamiętnienie ich drugim cesarstwem.

Niechaj Trwa Cesarska Teutonia!

Arriba!

Działając w poszanowaniu dla najlepszych tradycji sclavińskich, odczuwam ciążącą na mnie wysoką odpowiedzialność dziejową nakazującą mi założenie tematu zbiorczego dla propagandy mojego v-Narodu oraz Ostatecznej Krucjaty.

Content sclaviński? Pieśni wojskowe? Szanty? Ryk industrializacji? Cokolwiek związanego z klimatem?

Wrzucajcie.

https://www.youtube.com/watch?v=v0sdR-UdYzg

Na przykład tutaj. Zapraszam! Czy posiadacie już obywatelstwo sclavińskie, szanowny panie?

@Ludwik-Tomović - są karabiny, jest strzelańsko. Jest szanowańsko.

Niechaj Trwa Ostateczna Krucjata!

Dopóty, dopóki nie sformują się oficjalne siły wojskowe Unii, Waffen-OK musi trwać na straży granic Sclavinii i chronić jej przed ewentualną napaścią strony sarmackiej. W związku z tym jest absolutnie niezbędnym, aby Sclavińczycy posiadali podstawowe informacje o strukturze i sposobie działanie Waffen-OK.

---

Hierarchia dowodzenia Waffen-OK:

— KONSUL SCLAVINII (tożsamy z jej GUBERNATOREM)

• Głównodowodzący Waffen-OK, bezpośredni zwierzchnik Wysokich Polemarchów odpowiadających za poszczególne rodzaje sił zbrojnych. Główny decydent w zakresie działań zbrojnych wszystkich formacji zbrojnych, wydaje wiążące rozkazy, odpowiada za wypowiedzenie wojny i zawarcie pokoju, składa kontrasygnatę pod taktykami Wysokich Polemarchów.

— WYSOCY POLEMARCHOWIE

• Wysoki Polemarcha Sił Lądowych Ostatecznej Krucjaty

Główny strateg, taktyk i logistyk odpowiadający za stan osobowy, stan uzbrojenia, stan techniczny sprzętu i taktykę wojsk lądowych. Podlegają mu wojska piechoty, zmotoryzowane, zmechanizowane, siły artylerii i wojskowi odpowiadający za implementację i wykorzystanie broni chemicznej, biologicznej czy innej niekonwencjonalnej.

• Wysoki Nawarcha Floty Wojennej Ostatecznej Krucjaty

Główny opiekun wojsk morskich Ostatecznej Krucjaty. Dba o stan techniczny okrętów i bezpieczeństwo załóg, jest odpowiedzialny za strategię, taktykę i logistykę oddziałów marynarki wojennej. Podlegają mu rozliczne załogi niszczycieli, krążowników, lotniskowców i flot transportowych Waffen-OK.

• Wysoki Aeronauta Sił Powietrznych Ostatecznej Krucjaty

Główny dowódca lotnictwa konsularnego, sprawujący pieczę nad maszynami i ich załogami, odpowiadający za ustalenie taktyki i strategii oraz sieci logistycznej. Podlegają mu eskadry sclavińskich myśliwców, bombowców, floty samolotów transportowych, rozliczne brygady kawalerii powietrznej i wojsk powietrzno-desantowych.

— POLEMARCHOWIE

• Polemarcha Bojowych Środków Trujących Ostatecznej Krucjaty

Naczelny decydent i innowator w zakresie wykorzystywanych przez Waffen-OK środków i broni niekonwencjonalnych natury biologiczno-chemicznej. Sprawuje pieczę nad konsularnymi zapasami białego soforu, sarinu, adamsytu, fosgenu, cyjanowodoru oraz innych substancji toksycznych wykorzystywanych przy działaniach zbrojnych. Wśród jego podkomendnych dominują wojskowi naukowcy i wynalazcy. Podlega Wysokiemu Polemarsze Sił Lądowych.

• Polemarcha Kontrrewolucji Ostatecznej Krucjaty

Czołowa postać armijnej linii ideologicznej. Polemarcha Kontrrewolucji nadzoruje działania oficerów politycznych, dbających o zachowanie jedności politycznej wśród oddziałów Waffen-OK. Jest również naczelnikiem wojskowych wydziałów wywiadu i kontrwywiadu, dowódcą sił specjalnych i żandarmerii wojskowej. Wyposażony w specjalne uprawnienia nadzorcze wobec innych sił, odpowiada bezpośrednio przed Konsulem Sclavinii.

• Polemarcha Ojczyźniany Ostatecznej Krucjaty

Pełni rolę dowódcy organizacji analogicznej do Wojsk Obrony Terytorialnej. Dowodzi siłami lądowymi garnizonowanymi na rdzennym terytorium sclavińskim, od wyspy Troi po Południowy Brzeg Eldy. Jego najważniejszym zadaniem jest zabezpieczenie granic Konsulatu Sclavinii przed zagraniczną inkursją, doraźna interwencja w razie zagrożenia wewnętrznego, współpraca ze służbami celnymi i mundurowymi oraz współpraca z Polemarchą Kontrrewolucji w zakresie działań kontrwywiadowczych.

---

SKŁAD SIŁ BOJOWYCH WAFFEN-OK

— WOJSKA LĄDOWE:

• 1 DYWIZJA PIECHOTY "BONANZA":

Pierwsza dywizja Waffen-OK jest kontynuatorem tradycji Ochotniczej Roty Sclavińskich Postrewolwerowców z okresu największego rozkwitu wpływów pierwszych powstańców Ostatecznej Krucjaty. Zmuszeni do znacznego rozszerzenia swoich szeregów i dostosowania uzbrojenia do współczesnych wymogów walki — zmieniającej charakter z wewnętrznej na zewnętrzną, wymierzonej przeciw Starosarmatom próbującym zagarnąć Południowy Brzeg czy innym narodom na kontynentach, na których Waffen-OK próbowało ustanowić posterunki Krucjaty — przetrwali. Ogromnym ciosem dla ich morale było zniknięcie PRZYWÓDCY, którego każde słowo było dawniej ich mottem. Wielu członków 1DPB musiało w związku z tym przejść gruntowne terapie i odbyć długoterminowe urlopy; większość powróciła jeszcze bardziej zdeterminowana niż wcześniej, za cel biorąc sobie dożycie do takiej chwały, aby ta sama doprowadziła ich do zaginionego ukochanego lidera. Dzisiaj 1 Dywizja Piechoty "Bonanza" stacjonuje na Południowym Brzegu i wbrew zawieranym drzewiej umowom, nie odpuściła jego ani piędzi.

• 2 BERESKA DYWIZJA PIECHOTY

Zaskoczenie: druga dywizja Waffen-OK wcale nie wywodzi się z Berezy czy Nowego Kotwicza! Jej oddziały czerpią garściami z tradycji Gwardyjskich Hufców Pałacowych sformowanych przez samego PRZYWÓDCĘ do ochrony własnej i dbania o bezpieczeństwo siedzib władzy w okresie środkowych konsulatów. W toku ewolucji i dozbrajania, GHF przeniosły się do Berezy Kotwickiej i przekształciły w regularną dywizję zbrojną piechoty, wchodząc w ciągły honorowy konflikt z 1 DPB o numerologię. 2 BDP szczyci się wyjątkową międzynarodowością, a wielu jej rekrutów tworzą Eskwilińczycy oraz Austro-Węgrzy; jest też najbardziej imperialistyczną jednostką Waffen-OK, a jej liderzy w glorii zawsze popierali agresywną opcję szerzenia Ostatecznej Krucjaty w innych krajach na wszystkie możliwe sposoby. Zbrodnie wojenne? Pff! To po prostu dobra taktyka! 2 BDP stacjonuje dziś na wschodniej granicy Konsulatu i tęsknie patrzy przez lornetki na Grodzisk.

• 3 DYWIZJA PIECHOTY "ALDOBRANDINI"

3 DPA jest związkiem zbrojnym o wyjątkowo specjalistycznym charakterze. Rycerze Krucjaty przygotowani do walki w każdych warunkach ekstremalnych: w mrozie i gorącu, w górach i pod wodą, czerpią z tradycji Samodzielnej Roty Piechurów daw. pod dowództwem znamienitego Sclavińczyka, Basilio Aldobrandiniego. Z biegiem czasu musieli przyjąć w swoje szeregi rzesze chętnych bojowników Ostatecznej Krucjaty, nawet mięso armatnie niedorastające do ich standardów: z tego powodu początkowo w 3 DPA odnotowywano największy stopień śmiertelności wśród nowych rekrutów, sięgający w szczytowym momencie aż 23% w czasach pokoju. Z biegiem miesięcy i lat sytuacja została opanowana, a procent ten spadł do akceptowalnych 8%. Piechurzy 3 dywizji Waffen-OK należą do najbardziej pewnych siebie i niezachwianych fanatyków Ostatecznej Krucjaty! Stacjonują na samej północy, na wyspie Troi, skutecznie uniemożliwiając realizację działań starosarmackiej machiny politycznej w regionie.

• 1 DYWIZJON BRONI MASOWEGO RAŻENIA

Pierwszy z niezależnych dywizjonów jest wyjątkowy: podlega bezpośrednio pod Polemarchę Bojowych Środków Trujących i wykonuje zlecone przez niego rozkazy, zazwyczaj w zgodzie z wytycznymi Wysokiego Polemarchy Sił Lądowych. Wyuczeni doskonałym wyczuciem atomowym swojego dawnego lidera, Martina Schlesinger-Asketila, mają do dyspozycji cały szereg budynków i kadr naukowych prowadzących działania nad skutecznym użyciem broni atomowej, chemicznej, biologicznej i neurotoksyn przeciwko ludności cywilnej oraz wrażym siłom. Na koncie mają doskonałe zwycięstwo i sukcesy, odpowiadają chociażby za bezkrwawe po stronie armii stłumienie buntów w Nowym Kotwiczu i Jastrzębcu oraz utworzenie skażonego iperytem pasa ziemi w Morvanie. 1 DBMR jest absolutnym postrachem wroga i sojuszników, a każda wizyta jego żołnierzy w jakimkolwiek obszarze sprawia, że wszędzie pozostają beczki z resztkami sarinu, cyjanowodoru i innych skutecznych środków bojowych.

• 2 DYWIZJON ŻANDARMERII WOJSKOWEJ IM. MICHAŁA AUGUSTA STAROPODLASKIEGO

2 DŻW "Staropodlaski" wyewoluował ze Specjalnego Szwadronu Służby Milicyjnej prowadzonego przez zasłużonego Sclavińczyka, Wincentego Wałachowskiego. Jest wyjątkowa pod tym względem, że jest jedyną taką formacją, która została przeniesiona ze służby mundurowej policji kooperującej z Waffen-OK pod bezpośrednią komendę sił zbrojnych, przetransformowana w machinę nadzoru wewnętrznego. Oficjalnie 2 DŻW pozostaje pod kompletnym zarządem Wysokiego Polemarchy Sił Zbrojnych, ale Polemarcha Kontrrewolucji posiada specjalne uprawnienia, które pozwalają mu delegować żołnierzy dywizjonu do działań związanych ze swoją działalnością i nadzorowania poczynań innych jednostek zbrojnych. Żołnierze Staropodlaskiego wykazali się ogromną wprawą w krzewieniu jedynej słusznej wizji Ostatecznej Krucjaty, zawsze na stanowisku i zawsze gotowi wykrzewiać złe nawyki w populacji cywilnej; ponoć jednym z powodów przeniesienia 2 DŻW w obręb sił zbrojnych było jego nazbyt restrykcyjne podejście do ludności cywilnej, co zostało przedstawione jako atut w wojsku. Jest to formacja zdyscyplinowana, pełna pewnych siebie i gotowych na każde poświęcenie żołnierzy.

• 3 SAMODZIELNY DYWIZJON PIECHOTY IM. SCLAVIŃSKICH DŻENTELMENÓW

3 SDP "Sclavińscy Dżentelmeni" sformowany został z ochotników należących dawniej do Nieregularnych Legii Sclavińskich Dżentelmenów prowadzonych przez byłego Konsula Yuttego Pónkrokka. Znani jako niedoścignięci i niezwykle mobilni, wsławili się przy zdobyciu Nowego Kotwicza i zabezpieczeniu terytoriów które miały potem zostać proklamowane Berezą Kotwicką przez PRZYWÓDCĘ. Legie ewoluowały w związku z niezwykłą sympatią którą cieszyły się pośród środowisk ostatecznokrucjatowych, otrzymując wyjątkowy status samodzielnego dywizjonu piechoty i otrzymując zadania najwyższej wagi, wymagające mobilności, sprytu i odpowiedniego krycia się w środowiskach miejskich. Mundury 3 SDP "Sclavińskich Dżentelmenów" to po prostu dostosowane do działań polowych garnitury i stylowe kapelusze z ukrytymi gadżetami, bronią palną schowaną w walizkach podręcznych, kieszeniach i rękawach, czy CKMy w ciągniętych na kółkach cięższych bagażach. Niezwykle eleganccy, niezwykle skuteczni, niezwykle oddani.

• 13 ELDAŃSKI DYWIZJON ARTYLERII CIĘŻKIEJ

13 EDAC utworzony został w późniejszym czasie przez Konsula Andronika, wtedy pod innymi personaliami. Wyłącznym zadaniem oddziału miało być dbanie o to, aby przygraniczne miejscowości starosarmackie nie rozwijały się zbyt szybko: niszczące ostrzały artyleryjskie, za które potem wysyłane były "noty kondolencyjne" były w pewnym czasie codziennością, a uderzały we wszystkie obiekty od kamieni, poprzez przystanki autobusowe po starosarmackie ratusze z doskonałą celnością. Ulokowani na Południowym Brzegu strzelcy z ferworem pakują wszystko, co tylko się da w lufy swoich artylerii, dobrze współpracując z 1 DBMR w odnajdywaniu najbardziej niszczących środków: nie tylko dla wyburzenia wrażych struktur, ale także dla sterroryzowania lokalnej ludności! Dywizjon przeżywa swój rozkwit i jest dumą sclavińskiej artylerii, zazwyczaj zgrupowaną w kompanie; łączy taktyki terroru okupacyjnego z niemobilnym ostrzałem na wszystkie strony.

---

• Hierarchia Błękitnego Frontu (od najniższego stopnia)

— Phalangítēs (Falangista)
— Dekarchos (Dekarcha)
— Iochiás (Sierżant)
— Ypolochagos (Porucznik)
— Lochagos (Kapitan)
— Tetrarchos (Tetrarcha)
— Hipparchos (Hiparcha)
— Taxiarchos (Taksjarcha)
— Antistrategos (Wicestrateg)
— Strategos (Strateg)

---

• Przydziały w Waffen-OK

KONSUL/GUBERNATOR — Ludwik Tomović
WYSOKI POLEMARCHA SIŁ LĄDOWYCH OK — kapitan Andronik,
POLEMARCHA KONTRREWOLUCJI OK — dekarcha Cillian Saerucaeg
BRAK PRZYDZIAŁU (tmcz.) — dekarcha August von Hippogriff
BRAK PRZYDZIAŁU (tmcz.) — dekarcha Mustafa Owski
BRAK PRZYDZIAŁU (tmcz.) — rekrut Joahim von Ribertrop von Sarm

Rycerze Ostatecznej Krucjaty, Sprzymierzeńcy Sprawy Sclavińskiej,

z przykrością informuję, że w nowym administracyjno-militarnym centrum życia trojańskiej, w Berezie Trojańskiej, doszło do ataku sarmackiego ruchu oporu. Osiemnastu sarmackich lojalistów próbowało wysadzić arsenał broni artyleryjskiej Waffen-OK; mieli przy sobie także ulotki KSZ które miały rzekomo przekonać do dezercji niewzruszonych Rycerzy OK. Naturalnie, żadna z przedsięwziętych przez nich akcji nie zakończyła się powodzeniem. Jednak w trakcie walki ze zbrojnymi cywilami (lub żołnierzami w KSZ w tajniaku, nigdy nie wiadomo) śmierć poniosło dwóch żołnierzy Waffen-OK.

Waffen-OK podjęło działania odwetowe. Dwunastu Sarmatów poniosło śmierć w trakcie ataku, sześciu zostało wziętych żywcem, a następnie rozstrzelanych za zbrodnie przeciwko Matce Sclavinii i Ostatecznej Krucjacie. Dzięki powziętym z ich dowodów osobistych, paszportów i dokumentów informacjom, udało się namierzyć ich rodziny na wyspie Troi - nazywanej tymczasowo przez Sclavińczyków na niej stacjonujących Frontierą - i rozstrzelać grupę dwudziestu cywili. Akcja była co prawda nieplanowana i spontaniczna, ale konsekwencje zostały w końcu poniesione. Czternastu żołnierzy Waffen-OK dostało w konsekwencji awanse na bezprzydziałowych dekarchów, a dwójkę zabitych nagrodzono i upamiętniono statuami upamiętniającymi ich męstwo oraz wypłatami odszkodowań dla rodzin. To nie zadośćuczyni straty, ale przelana krew będzie przynajmniej namiastką spłaty zbrodni sarmackiej.

Żołnierze Waffen-OK zaczęli zdzierać i palić sarmackie flagi, a w miasteczkach i wsiach Frontiery podrzucać granaty pod sarmackie instytucje kulturowe. Dokonano podpalenia tamtejszej biblioteki przechowującej szereg dzieł kultury sarmackiej. Stacjonujące tam wojska są w oczywisty sposób złe i zmotywowane do zaszkodzenia lokalnej populacji. Tym samym, dowództwo jest z ich działań bardzo zadowolone i nagradza najzagorzalszych Rycerzy Krucjaty w odpowiedni sposób. Ludność stawiająca opór żołnierzowi sclavińskiemu karana jest rozstrzelaniem. Na murach budynków pojawiają się hasła szkalujące sarmackiego MSZ, ośmieszające Hetmana KSZ i innych sarmackich oficjeli.

Co więcej, dowództwo zezwoliło rodzinom żołnierzy Waffen-OK na osiedlenie się na wyspie. Oczyszczone zostały południowe terytoria wyspy, a obywatele sarmaccy ją zamieszkujący zostali przesiedleni na północny-wschód. Blokowiska zostały udostępnione pod wielonarodowe i sclavińskie osadnictwo. Co prawda na razie to akcja niewielka i tranzyt objął blisko tysiąca osób - ale wkrótce prawdopodobnie zrobi się ich więcej.

Serdeczne pozdrowienia z dowództwa,

TYTANI KRUCJATY, RYCERZE KONTRREWOLUCJI, SCLAVIŃCZYCY I PRZYJACIELE

Byt mikronacyjny który wiodę już od stanowczo zbyt dużej liczby lat zaczyna mi ciążyć. Od miesięcy, od lat czuję ciąg do ruszenia w podróż z której już nie powrócę. Zdaję sobie sprawę, że Sclavinia potrzebuje pomocy i aktywności, ale jak pokazuje uzus: nie jestem w stanie jej tego dać, tocząc swoje realne życie ze - zaskakująco - świeżymi sukcesami i będąc non-stop rozkojarzonym między kolejnymi aktywnościami. Uznałem, że jedynym uczciwym rozwiązaniem w tym wypadku będzie zakończenie mojej aktywnej mikronacyjnej działalności i zaprzestanie utrzymywania na kroplówce swoich funkcji i honorów.

Bardzo dobrze się w mikronacjach bawiłem, poznałem realnych przyjaciół, rozwinąłem się, czasami też się ostro wkurwiałem. Ale i tak uważam, że wszystko to ma swoją wartość. Nie sądzę, że istnieją jakieś mechaniki mogące mnie tak na stałe usunąć, więc po prostu nie próbując robić komukolwiek jakiegoś problemu - zniknę sobie.

Zostawiam Waffen-OK w rękach Gubernatora. Oczywistym jest, że moim ostatnim życzeniem jest, aby nasze siły wojskowe wyrżnęły sarmacki element dysydencki i zaprowadziły rządy Żelaznej Pięści na kontrolowanej przez nas Frontierze i zadbały o wieczny mariaż Południowego Brzegu ze Sclavinią. Uwielbiam swoją v-ojczyznę i Ostateczną Krucjatę. Nawet wtedy, gdy sam nie jestem w stanie ich podtrzymać. Niech żyje PRZYWÓDCA! Sam udaję się na łodzi w poszukiwaniu Zaginionych Legionów Ostatecznej Krucjaty, aby gdzieś tam z nimi, aż do ostatecznej v-śmierci, walczyć o zaprowadzenie OK w całym mikroświecie.

NIECHAJ TRWA OSTATECZNA KRUCJATA

WIECZNIE ŻYWY PRZYWÓDCA KAWOWY

CHWAŁA HUSARZOM UŚMIERCANIA JASTRZĘBCA

Pysznie! Idzie się zastanowić jeszcze, czy nie warto przyłączyć Troi (Frontiery), ale poza tym mapa ta przedstawia stan faktyczny.

Niechaj Trwa Ostateczna Krucjata!

Szanowni Rycerze Krucjaty - w ostatnich dniach kontrwywiad wojskowy Waffen-OK zaangażował się w eliminację wrogiego elementu życia codziennego: sarmackich szpiegów próbujących przeniknąć do komórek administracyjnych Konfederacji Sclavińskiej i ważnych sfer życia naszej niepodległej ostoi Ostatecznej Krucjaty. Z przyjemnością informuję, że skutecznie rozlokowane komórki kontrwywiadu wojskowego współdziałające z cywilami wszystkich narodowości odniosły znaczne sukcesy w eliminacji sarmackiego elementu w życiu publicznym Konfederacji Sclavińskiej.

Nie ma już musu obawiania się sarmackich machlojek - poprzez wymuszenia, groźby, przekupstwa i inne legalne metody wpływania na opinię publiczną kontrwywiad Waffen-OK doprowadził do znacznego pogorszenia opinii o sarmackim pracowniku na terenach Sclavinii południowej, od Południowego Brzegu po Grań. Nie należy się dziwić, że ta informacja zostaje upubliczniona - kampania antysarmacka jest przejawem racjonalizmu każdego sclavińskiego obywatela i wojskowego, jest popierana przez Wysokiego Polemarchę Sił Lądowych i stanowi zwieńczenie procesu rozwodowego.

W czasie trwania akcji skonfiskowane przez siły zbrojne zostały nieliczne majątki sarmackich przedsiębiorców, część dysydenckich obywateli stawiła opór - doszło więc do Pogromu pod Eldoratem, w czasie którego oddziały 1DPB odparły atak blisko dwustu zbrojnych sarmackich mężczyzn. Ich pochówek można znaleźć w Lasku Stoyalskim kilkanaście kilometrów od miasta.

Z innych wieści, 3DPA zgodnie z rozkazami naczelnego dowództwa ukończyło pierwsze struktury Frontierskiego Obozu Pracy przeznaczonego w całości dla obywateli sarmackich. W związku z trudami okupacyjnymi, niekooperatywna populacja sarmacka będzie musiała odciążyć wojsko z części trudów i obowiązków je spotykających w trakcie sprawowania kontroli administracyjnej. Stałe przejęcie kontroli przez armię zdaje się być już w miarę pewne, więc niedługo będzie można przestać nazywać to "okupacją" i zawnioskować o oficjalne przyłączenie wyspy. Jak na razie do FOP zostało sprowadzonych pięciuset zdolnych do pracy sarmackich mężczyzn, ale liczba ta wkrótce znacznie wzrośnie.

Zawsze Wierni Ostatecznej Krucjacie!

Ach, niestety, lata temu. I wiele setek tysięcy ich zaginęło, pewnie po dziś dzień walcząc o jakieś zapomniane zakątki Mikroświata. Ostateczna Krucjata jest bardziej żywotna od struktur administracyjnych i nie byliśmy w stanie nadążyć za ciągłymi zewnętrznymi kampaniami.

Kiedyś, gdy będziemy mieli większy zapał, więcej amunicji, więcej wiary w PRZYWÓDCĘ - należy naszych współbraci odratować.

Wojna domowa w Suderlandzie? Ciekawe. Być może Waffen-OK powinno wesprzeć tamtejsze legalne Siły Zbrojne Suderlandu. Potencjalne pole do rozszerzenia światłych ideałów Ostatecznej Krucjaty.

Rycerze Ostatecznej Krucjaty, Sprzymierzeńcy Sprawy Sclavińskiej,

z przykrością informuję, że w nowym administracyjno-militarnym centrum życia trojańskiej, w Berezie Trojańskiej, doszło do ataku sarmackiego ruchu oporu. Osiemnastu sarmackich lojalistów próbowało wysadzić arsenał broni artyleryjskiej Waffen-OK; mieli przy sobie także ulotki KSZ które miały rzekomo przekonać do dezercji niewzruszonych Rycerzy OK. Naturalnie, żadna z przedsięwziętych przez nich akcji nie zakończyła się powodzeniem. Jednak w trakcie walki ze zbrojnymi cywilami (lub żołnierzami w KSZ w tajniaku, nigdy nie wiadomo) śmierć poniosło dwóch żołnierzy Waffen-OK.

Waffen-OK podjęło działania odwetowe. Dwunastu Sarmatów poniosło śmierć w trakcie ataku, sześciu zostało wziętych żywcem, a następnie rozstrzelanych za zbrodnie przeciwko Matce Sclavinii i Ostatecznej Krucjacie. Dzięki powziętym z ich dowodów osobistych, paszportów i dokumentów informacjom, udało się namierzyć ich rodziny na wyspie Troi - nazywanej tymczasowo przez Sclavińczyków na niej stacjonujących Frontierą - i rozstrzelać grupę dwudziestu cywili. Akcja była co prawda nieplanowana i spontaniczna, ale konsekwencje zostały w końcu poniesione. Czternastu żołnierzy Waffen-OK dostało w konsekwencji awanse na bezprzydziałowych dekarchów, a dwójkę zabitych nagrodzono i upamiętniono statuami upamiętniającymi ich męstwo oraz wypłatami odszkodowań dla rodzin. To nie zadośćuczyni straty, ale przelana krew będzie przynajmniej namiastką spłaty zbrodni sarmackiej.

Żołnierze Waffen-OK zaczęli zdzierać i palić sarmackie flagi, a w miasteczkach i wsiach Frontiery podrzucać granaty pod sarmackie instytucje kulturowe. Dokonano podpalenia tamtejszej biblioteki przechowującej szereg dzieł kultury sarmackiej. Stacjonujące tam wojska są w oczywisty sposób złe i zmotywowane do zaszkodzenia lokalnej populacji. Tym samym, dowództwo jest z ich działań bardzo zadowolone i nagradza najzagorzalszych Rycerzy Krucjaty w odpowiedni sposób. Ludność stawiająca opór żołnierzowi sclavińskiemu karana jest rozstrzelaniem. Na murach budynków pojawiają się hasła szkalujące sarmackiego MSZ, ośmieszające Hetmana KSZ i innych sarmackich oficjeli.

Co więcej, dowództwo zezwoliło rodzinom żołnierzy Waffen-OK na osiedlenie się na wyspie. Oczyszczone zostały południowe terytoria wyspy, a obywatele sarmaccy ją zamieszkujący zostali przesiedleni na północny-wschód. Blokowiska zostały udostępnione pod wielonarodowe i sclavińskie osadnictwo. Co prawda na razie to akcja niewielka i tranzyt objął blisko tysiąca osób - ale wkrótce prawdopodobnie zrobi się ich więcej.

Serdeczne pozdrowienia z dowództwa,

Za solidarność i wsparcie odpowiemy solidarnością i wsparciem. Trudno sobie wyobrazić w tych czasach lepszych sojuszników niż Baridajczyków i Teutończyków. Dziękujemy!

Niechaj Trwa Ostateczna Krucjata!

Szanowni Sclavińczycy - kontrolujemy obecnie zbrojnie wyspę Troję, która - jeżeli naród sarmacki nie zechce dojść z nami do porozumienia - naturalnie będzie musiała zostać poddana procesowi multinacjonalizacji, sclavinizacji i ostatecznokrucjatyzacji. W takim skoro życzymy sobie odstąpić od sarmackiego dorobku kulturowego i zastąpić go o wiele obiektywnie lepszym sclavińskim bagażem kulturowym - będziemy potrzebowali sclavińskiej nazwy dla wyspy.

Jakie macie pomysły? Jaka powinna być nowa Troja? Jaką politykę desarmatyzacyjną powinny przyjąć wojska okupacyjne Waffen-OK, gdyby sarmackie negocjacje okazały się kolejnym festynem nierealnych żądań?

Pozdrawiam,

Wzdłuż najbardziej przystępnego wybrzeża wyspy Troi rozłożono drut kolczasty, uniemożliwiając zarówno ewentualnym grupom zbrojnej inkursji i obywatelom sarmackim wydostanie się z wyspy. Żołnierze stosują gaz łzawiący i przemoc fizyczną wobec wszystkich osób próbujących łamać narzucone zakazy. 3 DP "Aldobrandini" wzięła się do roboty z ferworem i raportuje też ostrzelanie wód Zatoki Kotwickiej odstraszając ruch cywilny kutrów i transportowców sarmackich.

Wkrótce nastąpi zaminowanie wybrzeża północnego i środkowej Zatoki Kotwickiej aby wymusić na sarmackim imperialiście posunięcia rozumowe i do czasu ich osiągnięcia - zamrozić cały ruch morski do Grodziska.

Jeżeli Sarmacja zechce przyjąć retorykę jednego państwa na jednej wyspie - na razie na szczęście nic na to nie wskazuje - to bardzo postarałbym się o to, żeby jedynym państwem została na niej Sclavinia. Nie mam żadnego sentymentu do grodziskiego reżymu.