Niechaj Trwa Ostateczna Krucjata!
Dopóty, dopóki nie sformują się oficjalne siły wojskowe Unii, Waffen-OK musi trwać na straży granic Sclavinii i chronić jej przed ewentualną napaścią strony sarmackiej. W związku z tym jest absolutnie niezbędnym, aby Sclavińczycy posiadali podstawowe informacje o strukturze i sposobie działanie Waffen-OK.
Hierarchia dowodzenia Waffen-OK:
— KONSUL SCLAVINII (tożsamy z jej GUBERNATOREM)
- Głównodowodzący Waffen-OK, bezpośredni zwierzchnik Wysokich Polemarchów odpowiadających za poszczególne rodzaje sił zbrojnych. Główny decydent w zakresie działań zbrojnych wszystkich formacji zbrojnych, wydaje wiążące rozkazy, odpowiada za wypowiedzenie wojny i zawarcie pokoju, składa kontrasygnatę pod taktykami Wysokich Polemarchów.
— WYSOCY POLEMARCHOWIE
- Wysoki Polemarcha Sił Lądowych Ostatecznej Krucjaty
Główny strateg, taktyk i logistyk odpowiadający za stan osobowy, stan uzbrojenia, stan techniczny sprzętu i taktykę wojsk lądowych. Podlegają mu wojska piechoty, zmotoryzowane, zmechanizowane, siły artylerii i wojskowi odpowiadający za implementację i wykorzystanie broni chemicznej, biologicznej czy innej niekonwencjonalnej.
- Wysoki Nawarcha Floty Wojennej Ostatecznej Krucjaty
Główny opiekun wojsk morskich Ostatecznej Krucjaty. Dba o stan techniczny okrętów i bezpieczeństwo załóg, jest odpowiedzialny za strategię, taktykę i logistykę oddziałów marynarki wojennej. Podlegają mu rozliczne załogi niszczycieli, krążowników, lotniskowców i flot transportowych Waffen-OK.
- Wysoki Aeronauta Sił Powietrznych Ostatecznej Krucjaty
Główny dowódca lotnictwa konsularnego, sprawujący pieczę nad maszynami i ich załogami, odpowiadający za ustalenie taktyki i strategii oraz sieci logistycznej. Podlegają mu eskadry sclavińskich myśliwców, bombowców, floty samolotów transportowych, rozliczne brygady kawalerii powietrznej i wojsk powietrzno-desantowych.
— POLEMARCHOWIE
- Polemarcha Bojowych Środków Trujących Ostatecznej Krucjaty
Naczelny decydent i innowator w zakresie wykorzystywanych przez Waffen-OK środków i broni niekonwencjonalnych natury biologiczno-chemicznej. Sprawuje pieczę nad konsularnymi zapasami białego soforu, sarinu, adamsytu, fosgenu, cyjanowodoru oraz innych substancji toksycznych wykorzystywanych przy działaniach zbrojnych. Wśród jego podkomendnych dominują wojskowi naukowcy i wynalazcy. Podlega Wysokiemu Polemarsze Sił Lądowych.
- Polemarcha Kontrrewolucji Ostatecznej Krucjaty
Czołowa postać armijnej linii ideologicznej. Polemarcha Kontrrewolucji nadzoruje działania oficerów politycznych, dbających o zachowanie jedności politycznej wśród oddziałów Waffen-OK. Jest również naczelnikiem wojskowych wydziałów wywiadu i kontrwywiadu, dowódcą sił specjalnych i żandarmerii wojskowej. Wyposażony w specjalne uprawnienia nadzorcze wobec innych sił, odpowiada bezpośrednio przed Konsulem Sclavinii.
- Polemarcha Ojczyźniany Ostatecznej Krucjaty
Pełni rolę dowódcy organizacji analogicznej do Wojsk Obrony Terytorialnej. Dowodzi siłami lądowymi garnizonowanymi na rdzennym terytorium sclavińskim, od wyspy Troi po Południowy Brzeg Eldy. Jego najważniejszym zadaniem jest zabezpieczenie granic Konsulatu Sclavinii przed zagraniczną inkursją, doraźna interwencja w razie zagrożenia wewnętrznego, współpraca ze służbami celnymi i mundurowymi oraz współpraca z Polemarchą Kontrrewolucji w zakresie działań kontrwywiadowczych.
SKŁAD SIŁ BOJOWYCH WAFFEN-OK
— WOJSKA LĄDOWE:
- 1 DYWIZJA PIECHOTY "BONANZA":
Pierwsza dywizja Waffen-OK jest kontynuatorem tradycji Ochotniczej Roty Sclavińskich Postrewolwerowców z okresu największego rozkwitu wpływów pierwszych powstańców Ostatecznej Krucjaty. Zmuszeni do znacznego rozszerzenia swoich szeregów i dostosowania uzbrojenia do współczesnych wymogów walki — zmieniającej charakter z wewnętrznej na zewnętrzną, wymierzonej przeciw Starosarmatom próbującym zagarnąć Południowy Brzeg czy innym narodom na kontynentach, na których Waffen-OK próbowało ustanowić posterunki Krucjaty — przetrwali. Ogromnym ciosem dla ich morale było zniknięcie PRZYWÓDCY, którego każde słowo było dawniej ich mottem. Wielu członków 1DPB musiało w związku z tym przejść gruntowne terapie i odbyć długoterminowe urlopy; większość powróciła jeszcze bardziej zdeterminowana niż wcześniej, za cel biorąc sobie dożycie do takiej chwały, aby ta sama doprowadziła ich do zaginionego ukochanego lidera. Dzisiaj 1 Dywizja Piechoty "Bonanza" stacjonuje na Południowym Brzegu i wbrew zawieranym drzewiej umowom, nie odpuściła jego ani piędzi.
- 2 BERESKA DYWIZJA PIECHOTY
Zaskoczenie: druga dywizja Waffen-OK wcale nie wywodzi się z Berezy czy Nowego Kotwicza! Jej oddziały czerpią garściami z tradycji Gwardyjskich Hufców Pałacowych sformowanych przez samego PRZYWÓDCĘ do ochrony własnej i dbania o bezpieczeństwo siedzib władzy w okresie środkowych konsulatów. W toku ewolucji i dozbrajania, GHF przeniosły się do Berezy Kotwickiej i przekształciły w regularną dywizję zbrojną piechoty, wchodząc w ciągły honorowy konflikt z 1 DPB o numerologię. 2 BDP szczyci się wyjątkową międzynarodowością, a wielu jej rekrutów tworzą Eskwilińczycy oraz Austro-Węgrzy; jest też najbardziej imperialistyczną jednostką Waffen-OK, a jej liderzy w glorii zawsze popierali agresywną opcję szerzenia Ostatecznej Krucjaty w innych krajach na wszystkie możliwe sposoby. Zbrodnie wojenne? Pff! To po prostu dobra taktyka! 2 BDP stacjonuje dziś na wschodniej granicy Konsulatu i tęsknie patrzy przez lornetki na Grodzisk.
- 3 DYWIZJA PIECHOTY "ALDOBRANDINI"
3 DPA jest związkiem zbrojnym o wyjątkowo specjalistycznym charakterze. Rycerze Krucjaty przygotowani do walki w każdych warunkach ekstremalnych: w mrozie i gorącu, w górach i pod wodą, czerpią z tradycji Samodzielnej Roty Piechurów daw. pod dowództwem znamienitego Sclavińczyka, Basilio Aldobrandiniego. Z biegiem czasu musieli przyjąć w swoje szeregi rzesze chętnych bojowników Ostatecznej Krucjaty, nawet mięso armatnie niedorastające do ich standardów: z tego powodu początkowo w 3 DPA odnotowywano największy stopień śmiertelności wśród nowych rekrutów, sięgający w szczytowym momencie aż 23% w czasach pokoju. Z biegiem miesięcy i lat sytuacja została opanowana, a procent ten spadł do akceptowalnych 8%. Piechurzy 3 dywizji Waffen-OK należą do najbardziej pewnych siebie i niezachwianych fanatyków Ostatecznej Krucjaty! Stacjonują na samej północy, na wyspie Troi, skutecznie uniemożliwiając realizację działań starosarmackiej machiny politycznej w regionie.
- 1 DYWIZJON BRONI MASOWEGO RAŻENIA
Pierwszy z niezależnych dywizjonów jest wyjątkowy: podlega bezpośrednio pod Polemarchę Bojowych Środków Trujących i wykonuje zlecone przez niego rozkazy, zazwyczaj w zgodzie z wytycznymi Wysokiego Polemarchy Sił Lądowych. Wyuczeni doskonałym wyczuciem atomowym swojego dawnego lidera, Martina Schlesinger-Asketila, mają do dyspozycji cały szereg budynków i kadr naukowych prowadzących działania nad skutecznym użyciem broni atomowej, chemicznej, biologicznej i neurotoksyn przeciwko ludności cywilnej oraz wrażym siłom. Na koncie mają doskonałe zwycięstwo i sukcesy, odpowiadają chociażby za bezkrwawe po stronie armii stłumienie buntów w Nowym Kotwiczu i Jastrzębcu oraz utworzenie skażonego iperytem pasa ziemi w Morvanie. 1 DBMR jest absolutnym postrachem wroga i sojuszników, a każda wizyta jego żołnierzy w jakimkolwiek obszarze sprawia, że wszędzie pozostają beczki z resztkami sarinu, cyjanowodoru i innych skutecznych środków bojowych.
- 2 DYWIZJON ŻANDARMERII WOJSKOWEJ IM. MICHAŁA AUGUSTA STAROPODLASKIEGO
2 DŻW "Staropodlaski" wyewoluował ze Specjalnego Szwadronu Służby Milicyjnej prowadzonego przez zasłużonego Sclavińczyka, Wincentego Wałachowskiego. Jest wyjątkowa pod tym względem, że jest jedyną taką formacją, która została przeniesiona ze służby mundurowej policji kooperującej z Waffen-OK pod bezpośrednią komendę sił zbrojnych, przetransformowana w machinę nadzoru wewnętrznego. Oficjalnie 2 DŻW pozostaje pod kompletnym zarządem Wysokiego Polemarchy Sił Zbrojnych, ale Polemarcha Kontrrewolucji posiada specjalne uprawnienia, które pozwalają mu delegować żołnierzy dywizjonu do działań związanych ze swoją działalnością i nadzorowania poczynań innych jednostek zbrojnych. Żołnierze Staropodlaskiego wykazali się ogromną wprawą w krzewieniu jedynej słusznej wizji Ostatecznej Krucjaty, zawsze na stanowisku i zawsze gotowi wykrzewiać złe nawyki w populacji cywilnej; ponoć jednym z powodów przeniesienia 2 DŻW w obręb sił zbrojnych było jego nazbyt restrykcyjne podejście do ludności cywilnej, co zostało przedstawione jako atut w wojsku. Jest to formacja zdyscyplinowana, pełna pewnych siebie i gotowych na każde poświęcenie żołnierzy.
- 3 SAMODZIELNY DYWIZJON PIECHOTY IM. SCLAVIŃSKICH DŻENTELMENÓW
3 SDP "Sclavińscy Dżentelmeni" sformowany został z ochotników należących dawniej do Nieregularnych Legii Sclavińskich Dżentelmenów prowadzonych przez byłego Konsula Yuttego Pónkrokka. Znani jako niedoścignięci i niezwykle mobilni, wsławili się przy zdobyciu Nowego Kotwicza i zabezpieczeniu terytoriów które miały potem zostać proklamowane Berezą Kotwicką przez PRZYWÓDCĘ. Legie ewoluowały w związku z niezwykłą sympatią którą cieszyły się pośród środowisk ostatecznokrucjatowych, otrzymując wyjątkowy status samodzielnego dywizjonu piechoty i otrzymując zadania najwyższej wagi, wymagające mobilności, sprytu i odpowiedniego krycia się w środowiskach miejskich. Mundury 3 SDP "Sclavińskich Dżentelmenów" to po prostu dostosowane do działań polowych garnitury i stylowe kapelusze z ukrytymi gadżetami, bronią palną schowaną w walizkach podręcznych, kieszeniach i rękawach, czy CKMy w ciągniętych na kółkach cięższych bagażach. Niezwykle eleganccy, niezwykle skuteczni, niezwykle oddani.
- 13 ELDAŃSKI DYWIZJON ARTYLERII CIĘŻKIEJ
13 EDAC utworzony został w późniejszym czasie przez Konsula Andronika, wtedy pod innymi personaliami. Wyłącznym zadaniem oddziału miało być dbanie o to, aby przygraniczne miejscowości starosarmackie nie rozwijały się zbyt szybko: niszczące ostrzały artyleryjskie, za które potem wysyłane były "noty kondolencyjne" były w pewnym czasie codziennością, a uderzały we wszystkie obiekty od kamieni, poprzez przystanki autobusowe po starosarmackie ratusze z doskonałą celnością. Ulokowani na Południowym Brzegu strzelcy z ferworem pakują wszystko, co tylko się da w lufy swoich artylerii, dobrze współpracując z 1 DBMR w odnajdywaniu najbardziej niszczących środków: nie tylko dla wyburzenia wrażych struktur, ale także dla sterroryzowania lokalnej ludności! Dywizjon przeżywa swój rozkwit i jest dumą sclavińskiej artylerii, zazwyczaj zgrupowaną w kompanie; łączy taktyki terroru okupacyjnego z niemobilnym ostrzałem na wszystkie strony.
- Hierarchia Błękitnego Frontu (od najniższego stopnia)
— Phalangítēs (Falangista)
— Dekarchos (Dekarcha)
— Iochiás (Sierżant)
— Ypolochagos (Porucznik)
— Lochagos (Kapitan)
— Tetrarchos (Tetrarcha)
— Hipparchos (Hiparcha)
— Taxiarchos (Taksjarcha)
— Antistrategos (Wicestrateg)
— Strategos (Strateg)
KONSUL/GUBERNATOR — Ludwik Tomović
WYSOKI POLEMARCHA SIŁ LĄDOWYCH OK — kapitan Andronik,
POLEMARCHA KONTRREWOLUCJI OK — dekarcha Cillian Saerucaeg
BRAK PRZYDZIAŁU (tmcz.) — dekarcha August von Hippogriff
BRAK PRZYDZIAŁU (tmcz.) — dekarcha Mustafa Owski
BRAK PRZYDZIAŁU (tmcz.) — rekrut Joahim von Ribertrop von Sarm