Na linii startowej pojawia się Arkadiusz von Witcher we własnej osobie! Rejestrujący się na ostatnią chwilę, po długiej przerwie, zadziwił tłum swoją obecnością. Były monarcha drobnego odosobnionego państewka na północy powzięty odnalezieniem w tłumie rodaków z Nordaty i Sarmacji ze wzruszeniem, jeszcze przed startem uchylił kask i serdecznie podziękował za wsparcie. Miejmy nadzieję, że jego ewentualne szkody pokryje wysokie ubezpieczenie...
Uznałem, że może warto byłoby napisać coś poza rajdem.
Przybywam z - przynajmniej po części - być może niezbyt przyjaznych Wam... terytoriów - ale w pokoju. Mamy jakiś pokój olimpijski na czas rajdu, prawda? Z góry uprzedzam, że nie obiecuję żadnej większej aktywności niż dotychczasowa związana ze sportem! Nie jestem także ostatnio zbytnio wtajemniczony w nowe dzieje mikroświata, dlatego najmocniej przepraszam za jakiekolwiek wpadki i proszę o niewyjmowanie gilotyny... przynajmniej jeszcze.
Także tego.
Miło mi zapoznać - bądź na nowo poznać - się z dostojnymi i chciałbym życzyć wszystkim udanego dnia!
Arkadiusz dojeżdża na wyznaczone miejsce. Próbując zająć dogodne miejsce starał się dojrzeć jakichkolwiek widoków. Na razie jest ciemno, bierze go zmęczenie, ale... może coś wyniknie z jego pierwszej przygody za kółkiem?
Zauroczony widokami pięknych budowli miasta i widokiem malowicznych rozległych dolin nad wybrzeżem, młody amator nareszcie choć przez chwilę poczuł się pełen w środku. Zmierzał w kierunku migającej na horyzoncie latarni, od której było już całkiem blisko do celu. Miał wrażenie, że przez to całe upajanie się widokami prawie był zapomniał o wyścigu... przed nim przyjechać zdążyło większość kierowców, a przecież kolejny etap miał się już niebawem zacząć!
Dopis paranarracyjny:
(poprzedniego postu nie da rady już edytować)
Młody amator wyścigów przemierzał kolejny odcinek trasy. Mając na uwadze dotychczasowe 10-te miejsce w tabeli wyników, tym razem usiłował przyspieszyć jak to tylko możliwe. Niestety, trasa nie była zbyt przyjazna. Gęste ostre zakręty nierzadko pokryte grubą taflą zaskakująco przejrzystego lodu stanowiły miejscami nielada wyzwanie. Wkrótce potem na trasie miała się znajdować jedna z dłuższych prostych odcinka prowadząca przez dziki las. Widząc okazję nie do przegapienia, kierowca postanowił przyspieszyć i...
Ni z tego, ni z owego spod maski „Gryfona” zaczął wydobywać się dym, a chwilę potem wehikuł stanął w miejscu. Oczekując na pomoc, Arkadiusz był zmuszony stać na mrozie przez ponad godzinę. Na szczęście na pokładzie auta znajdował się prowiant i ciepła herbata w termosie. Było pewne, że tym razem stracił na pozycji, jednak nie miejsce było najważniejsze - ale zaufanie fanów, których mógł taką wpadką znieważyć.
Przepraszam najmocniej, chciałbym tylko zgłosić literówkę w tabelce, tak na przyszłość... DaLerian, od Dalerii. Wiem, że nazwa może być myląca z uwagi na równoległe nawiązanie do DeLoreana, także bez żadnych problemów, to tylko drobna uprzejma poprawka. ^^
Jestem... zaspało mi się...
@ludwik-tomović Beton zmieszany z żużlem i pokruszonymi cegłami? 
Zabawa na Discordzie brzmi ciekawie.
@joanna-izabela Niestety, na medycynie - wirtualnej czy realnej - kompletnie się nie znam. 
Tym bardziej na jakiejkolwiek innej sensownej dziedzinie, o której można byłoby swobodnie pisać w mikronacjach (a przynajmniej na razie nic sensownego nie przychodzi do głowy). Poza tym, wypadałoby jeszcze znaleźć czas na zaglądanie na forum - a jeszcze lepiej, gdyby udało się coś napisać. I to z sensem. :3
@Joanna-Izabela Pozostaje pytanie, co można byłoby zrobić... 
@Ludwik-Tomović A można wiedzieć co też kucharze przygotowali? I jaki jest plan na biesiadę? 
Uznałem, że może warto byłoby napisać coś poza rajdem.
Przybywam z - przynajmniej po części - być może niezbyt przyjaznych Wam... terytoriów - ale w pokoju. Mamy jakiś pokój olimpijski na czas rajdu, prawda? Z góry uprzedzam, że nie obiecuję żadnej większej aktywności niż dotychczasowa związana ze sportem! Nie jestem także ostatnio zbytnio wtajemniczony w nowe dzieje mikroświata, dlatego najmocniej przepraszam za jakiekolwiek wpadki i proszę o niewyjmowanie gilotyny... przynajmniej jeszcze.
Także tego.
Miło mi zapoznać - bądź na nowo poznać - się z dostojnymi i chciałbym życzyć wszystkim udanego dnia!
Dopis paranarracyjny:
(poprzedniego postu nie da rady już edytować)
Młody amator wyścigów przemierzał kolejny odcinek trasy. Mając na uwadze dotychczasowe 10-te miejsce w tabeli wyników, tym razem usiłował przyspieszyć jak to tylko możliwe. Niestety, trasa nie była zbyt przyjazna. Gęste ostre zakręty nierzadko pokryte grubą taflą zaskakująco przejrzystego lodu stanowiły miejscami nielada wyzwanie. Wkrótce potem na trasie miała się znajdować jedna z dłuższych prostych odcinka prowadząca przez dziki las. Widząc okazję nie do przegapienia, kierowca postanowił przyspieszyć i...
Ni z tego, ni z owego spod maski „Gryfona” zaczął wydobywać się dym, a chwilę potem wehikuł stanął w miejscu. Oczekując na pomoc, Arkadiusz był zmuszony stać na mrozie przez ponad godzinę. Na szczęście na pokładzie auta znajdował się prowiant i ciepła herbata w termosie. Było pewne, że tym razem stracił na pozycji, jednak nie miejsce było najważniejsze - ale zaufanie fanów, których mógł taką wpadką znieważyć.
Jestem... zaspało mi się...
Zauroczony widokami pięknych budowli miasta i widokiem malowicznych rozległych dolin nad wybrzeżem, młody amator nareszcie choć przez chwilę poczuł się pełen w środku. Zmierzał w kierunku migającej na horyzoncie latarni, od której było już całkiem blisko do celu. Miał wrażenie, że przez to całe upajanie się widokami prawie był zapomniał o wyścigu... przed nim przyjechać zdążyło większość kierowców, a przecież kolejny etap miał się już niebawem zacząć!
Arkadiusz dojeżdża na wyznaczone miejsce. Próbując zająć dogodne miejsce starał się dojrzeć jakichkolwiek widoków. Na razie jest ciemno, bierze go zmęczenie, ale... może coś wyniknie z jego pierwszej przygody za kółkiem?
