Sorcha musiała wcześniej wyjść, w tym wielkim zamieszaniu zostawiła kotka, nie obawiała się o niego, bo jak to mówią- kot chodzi własnymi ścieżkami. Rano jednak postanowiła wrócić po Rademenesa.
To co zastała nie da się opisać w prostych słowach.
Pan Ludwik z przyjaciółką leżeli pod krzakami tui jakby zastygli w trakcie tańca. Cesarzowa Izabela siedziała, a właściwie zwieszała się z otomany jeszcze z kieliszkiem w ręku.
Pan Potocki chwiejnym krokiem snuł się po domostwie, wołając- Czy ktoś tu żyje?
Arcyksiąże wraz z narzeczoną spali w aucie, a Król Dreamlandu leżał na schodach obok ogromnej donicy z hortensją, chrapiąc przy tym tak głośno, że chyba w Eldoradzie słychać.
Nigdzie nie widziała gospodyni...
Zabrała kotka i udała się w drogę powrotną, po drodze do wyjścia minęła jeszcze Pana Heinz-Werner Grünera, który wraz z JKM Andzrejem Fryderykiem próbowali ustalić jaki jest dzień, a raczej pora dnia.
Zamykając bramę za sobą i udając się do Ravenspell, pomyślała...
-Trzeba brać się za robienie mikstury, bo kolejka zapewne będzie długa, oby tylko mi ziół starczyło.