Dworek Wittelsbach mieści się na przedmieściach Miasta Królewskiego Auterra. Został zaprojektowany i wybudowany w 2019 roku na potrzeby ówczesnej Pani Burmistrz Natalii Heleny von Lichtenstein-Hergemon.

Żwirowy podjazd do dworku prowadzi przez uroczą, klonową aleję, którą można podjechać pod samo wejście do budynku. Pierwsze, co uderza każdego odwiedzającego, to mnogość zieleni i pięknie utrzymane otoczenie. Pod oknami i przy rozchodzącymi się na prawo i lewo schodami rosną naturalnie wyglądające krzewy. Na samej werandzie zawieszone zostały rabatki kwiatowe, dodające miejscu damskiego uroku.

Przy wejściu czeka uśmiechnięta służba. Wnętrze całego dworku urządzone jest spójnie, zachowując świeżość i lekkość. Ściany zazwyczaj pokryte bielą, na podłogach jasna, drewniana podłoga i duże okna, wpuszczające dzienne światło.

Po wejściu do środka napotykamy najpierw sporej wielkości korytarz z drewnianymi schodami prowadzącymi na piętro. Po lewej stronie łuk drzwiowy prowadzi do salonu, natomiast po prawej stronie znajduje się wejście do gabinetu.

W gabinecie stoi zestaw wypoczynkowy otoczony zielenią, ale również biurko, regały z książkami oraz miejsce na muzyczne uczty.

Salon tworzy ogromna przestrzeń, gdzie bez problemu można urządzić niewielki bal lub większe spotkanie towarzyskie. Zaraz po wejściu pod łukiem prezentuje się okazały, biały fortepian, a obok niego miejsce na spoczynek, rozmowy i kawę. W dalszej części ustawiono duży stół z widokiem na uroczą werandę.

W części wschodniej dworku mieści się kuchnia, łazienki gościnne i pokoje dla służby.

Na piętrze natomiast znajdują się pokoje gościnne i sypialnie, do których wstęp mają wyłącznie mieszkańcy lub stali bywalcy dworku. Szczególnie sypialnia Natalii z wyjściem na balkon z widokiem na ogród owiana jest mgiełką tajemnicy.

Wychodząc przez salon na południe, wchodzimy prosto na werandę.

Dużym atutem dworku jest piękny, rozległy ogród pełen niespodzianek.

Schodząc z werandy idzie się kolorową alejką w dalsze rejony ogrodu. W jednym z jego zakątków można napotkać oczko wodne

W dalszych rejonach czeka zjawiskowy tunel porośnięty wisterią.

Natomiast bliżej podjazdu wyłania się stajnia, gdzie Pani Burmistrz trzyma dwa swoje ulubione konie: Karą Audi i siwego Opla.

Zgodnie z wielopokoleniową tradycją, w szczególności pielęgnowaną w ramach Cesarskiego Rodu, cesarska noc poślubna rządzi się szczególnymi prawami. Otóż całe społeczeństwo teutońskie, od parobka począwszy na samym Cesarzu Seniorze kończąc, pragną i dbają o to, by cesarskie łoże spłodziło wystarczającą liczbę potomków, by zabezpieczyć linię rodu i stabilizację w kraju. Szczególnie ważna jest w tym przypadku pierwsza wspólna noc, jaką spędzają ze sobą Cesarz i Cesarzowa, ponieważ idąc za teutońskimi legendami, promienie księżyca oblewają ciała kochanków, wzbogacając cesarskie nasienie gwiezdną mocą gwiazdozbioru lwa teutońskiego. Pierworodne dziecko spłodzone w tym dniu jest więc szczególnie wielbione i wyczekiwane. Inni, wcześni czy późniejsi potomkowie z prawego łoża są również akceptowani, lecz z mniejszą aprobatą i większą krytyką. Natomiast dzieci z nieprawego łoża, w szczególności z krwią bialeńską, nazywane są kaszojadami i tylko w wyjątkowo krytycznych sytuacjach mogą zasiadać na tronie cesarskim (gdy już naprawdę nie ma innej opcji). Nie daj Cesarzu, by wśród bękartów znalazło się dziecko gellońskie. Taki przypadek nie zdarzył się dotychczas i byłby to nie do pomyślenia. Mógłby bowiem doprowadzić do zamieszek lub samospalenia biedniejszych i sfrustrowanych sytuacją Teutończyków. Zatem gdyby doszło do takiej sytuacji, należałoby trzymać ją w największym sekrecie.

Aby więc upewnić się, że doszło do skonsumowania związku małżeńskiego, wśród najdostojniejszych arystokratów wyznaczana jest komisja weryfikacyjna, składająca się z czterech osób. Po weselu grupa ta udaje się wraz z parą młodą o alkowy, gdzie zasiada przy wcześniej przygotowanym stole. (Nie powinno zabraknąć bufetu i trunków dla komisji, uznane by to było za wielki nietakt.) Upewnia się, że do konsumpcji doszło, a następnie każdy z członków komisji wznosi kartkę z notą, jaką wyznacza młodym małżonkom. Po zliczeniu głosów udają się na krótką naradę i jeśli para uzyska kwalifikowaną wysokość głosów w wysokości 32, wtedy noc zostaje zaliczona. W przeciwnym razie należy procedurę powtórzyć do skutku.

Rozbrzmiał trzykrotny dźwięk gongu, dający zebranym czas na to, by zasiąść na wybranych miejscach. Po chwili żyrandole zgasły. Całe światło skupiło się na reflektorach, które miały za zadanie śledzić pojawiające się modelki. Muzyka przycichła i zamieniła się w nowocześniejszy remix tej samej piosenki, odpowiedni do pokazywanych kreacji.

-- Miło mi powitać Państwa na pierwszym w wolnym Cesarstwie Teutonii pokazie mody. – znów rozbrzmiał głos Natalii von Lichtenstein. – Dzisiaj prezentować będziemy kolekcję strojów zima dwa tysiące dwadzieścia, zaprojektowanych przez czterech projektantów. Po zakończeniu wszystkich gości ze strefy VIP zapraszam do Sali bankietowej na poczęstunek. Życzę miłej zabawy.

Na wybieg zaczęły wkraczać kolejne modelki, prezentując stroje.

-- Płaszcz projektu Pana Michała Jerzego Potockiego, charakteryzuje się bryłą w kształcie litery A, satynowym materiałem szytym w kształt łuski oraz podniesionym nad ramionami kołnierzem. Doskonale komponuje się z długimi rękawiczkami.

-- Płaszcz projektu Pana Heinza-Wernera Grünera. Fason prosty, gruba wełna w kolorze czerwonym, który jest hitem tego roku. Futerko na kołnierzu i połach. Do tego czepek z tego samego materiału.

-- Propozycja wyjściowej garsonki jednobarwnej w kolorze czerwonym projektu Pana Heinza-Wernera Grünera. Ponownie przewija się futerko na ramionach i długie rękawiczki!

-- Damski garnitur projektu Pana Michała Jerzego Potockiego. Wzór w kratę, marynarka długa, sięgająca do bioder. Spodnie prostego fasonu. I nieodłączny atrybut – berło.

-- Teraz czas na propozycję dla Panów. W tym roku królują kaszmirowe swetry karo z geometrycznymi kształtami oraz melanżowe golfy. Do tego spodnie w kant, lekko rozkloszowane nogawki. Propozycja Pana Heinza-Wernera Grünera.

-- Marynarki na dwa guziki. Kolorystyka jesienna i tradycyjna krata. Do tego stylowy golf. Propozycja Pana Heinza-Wernera Grünera.

-- Kolekcja dziecięca zachwyca kształtem. Zarówno dzieci jak ci nastolatki przypominają małych dorosłych. Chłopcy noszą spodnie na szelkach i kaszmirowe sweterki, dziewczynki najmodniejszy krój bluzeczek w literę A. Projekt Pana Heinza-Wernera Grünera.

-- Sporty zimowe to oczywiście narty, na które wybieramy się w tym roku w pięknych swetrach z tradycyjnym zdobieniem. Kobiety w kolorze czerwonym, mężczyźni granat i brąz. Projekt Pana Heinza-Wernera Grünera.

-- Kreacje karnawałowe i sylwestrowe w tym roku pod silnym wpływem Samuda Fasion, co sugeruje coraz silniejszy związek Unii z Samudą. Największą popularnością cieszą się suknie w kształcie syreny z bufiastymi rękawami. Mężczyźni w taliowanych garniturach z finezyjnymi wzorami. Wszystko to okraszone wyrazistymi kolorami. Projekt Pani Sorcha Raven.

-- Strój koronacyjny, prezentowany dla wszystkich Pań wysoko urodzonych, w kremowych barwach z wcięciem w talii i gustownymi zdobieniami na rozkloszowanej spódnicy wykonanych z diamentów i złota. Projekt Jej Królewskiej Mości Joanny Izabeli.

-- A teraz gwóźdź programu i zwieńczenie dzisiejszego pokazu mody. – nagle prze mikrofon zabrzmiał głos asystentki, która wpuszczała gości strefy VIP. – Na wybieg wkracza aktualny zarządca Domu Mody Auterra, Pani Natalia Helena von Lichtenstein we wspaniałej kreacji Królowej Śniegu autorstwa Pana Heinza-Wernera Grünera. Jest to posągowy total look w bieli, suknia z białym futrem oraz rękawiczkami.

Natalia Helena von Lichtenstein przeszła przez cały wybieg, na końcu rozłożyła ręce na poziomie talii i rozpromieniła się wdzięcznie.

Po chwili asystentka podała jej mirkofon do ręki.

-- Chciałabym teraz zaprosić na scenę wszystkich naszych projektantów tej kolekcji. Pana Heinza-Wernera Grünera, Pana Michała Jerzego Potockiego, Panią Sorchę Raven oraz Jej Królewską Mość Joannę Izabelę. Nagródźmy ich gromkimi brawami! – powiedziała, po czym zrobiła miejsce dla wszystkich projektantów.

Gdy brawa ucichły, Natalia von Lichtenstein znów zabrała głos.

-- Wszystkie nasze kreacje można zakupić w licytacji, która odbędzie się pod artykułem, który zostanie w najbliższych dniach opublikowany na łamach Gazety Teutońskiej. Cena wywoławcza to 500 kr. Zebrane fundusze zostaną przeznaczone na wynagrodzenia dla projektantów. Serdecznie dziękujemy za udział, Państwa uwagę i zakup kreacji. Tymczasem zapraszam na obiecany bankiet. Wystarczy przejść do Sali bankietowej obok. Zapraszam! – po tych słowach ukłoniła się i zeszła ze sceny za kulisy.
Barierki zagradzające wejście do sali bankietowej zostały usunięte na bok.

Sala bankietowa utrzymana była w podobnym stylu, co aula pokazowa. W jednym z kątów na niewielkiej scenie rozłożył się zespół jazzowy, przygrywający budującą ekskluzywny nastrój nutę. Pod jedną ze ścian rozstawiono stoły z bufetem, na którym znajdowały się najróżniejsze frykasy, począwszy od słodkości przez wytrawne przekąski. W sali na środku stały stoliki bankietowe, przy których można było spocząć z drinkiem i porozmawiać. Po sali dalej krążyły urodziwe hostessy, proponując najróżniejsze alkohole. Przez wyjście tarasowe można było udać się na zewnątrz, gdzie każdy palacz mógł prowadzić rozgorzałe dyskusje.

Impreza trwała w najlepsze. Wyczyny Wojciecha i Alusia sprawiały tylko, że Natalia przewracała oczami. Nie pozostawało jej nic innego, jak to ignorować. Popatrzyła za Panem Tomoviciem, który z urodziwą partnerką udał się na parkiet. Potem rzuciła okiem na Wojciecha. Gdyby tak wykazał się choć odrobiną zainteresowania i na przykład poprosił ją do tańca, być może mogłaby spojrzeć na niego nieco przychylniej. Ale on widocznie woli libacje alkoholowe w towarzystwie młodych dziewczyn.

„Bardzo dobrze, że się rozeszliśmy.” – pomyślała i tęsknym wzrokiem spoglądała w kierunku tańczących.

Moi Drodzy,

Mam tę niewątpliwą przyjemność zaprezentować Wam efekty naszej pracy nad stroną internetową Cesarstwa Teutonii.

Na wstepie bardzo serdecznie dziękuję @Grzegorz-Tomasz-Jakub-Czartoryski za współpracę ze mną przy całym przebiegu tworzenia strony i za utworzenie dużej części strony, jej treści i grafik oraz dziękuję @Andrzej-Fryderyk za całe wsparcie techniczne i mentalne oraz @Joanna-Izabela za nadzór nad pracami i udział w procesie decyzyjnym.

Dziś prezentujemy Wam naszą nową stronę, by poddać obecny wygląd i treści pod ogólnonarodową i ogólno - UNPową dyskusję.

Strona w wersji beta znajdziecie pod linkiem: http://www.teutonia.one.pl/wp/

Będziemy wdzięczni za każdy pozytywny i negatywny komentarz dotyczący obecnego wyglądu i strony merytorycznej oraz za pomysły dotyczace dalszego działania.

Słowem komentarza: Strona w koncepcji jest tzn. "wizytówką". Miała zawierać jak najmniej treści i wyglądać atrakcyjnie na każdym urządzeniu (Laptop, tablet, telefon) na dzisiejsze realia. Treści strony skupiają się na 2 aspektach - pozyskiwanie nowych członków społeczności i ich dalsze pokierowanie oraz przystosowanie strony do dalszych celów marketingowych. Dlatego treści strony to głównie zworty do osób nowych. Z czasem zamierzamy dopracowywać stronę i dodawać więcej treści, jakie uznamy za konieczne i potrzebne. Dziś mamy wersję light

Pewna część strony jest jeszcze w czasie opracowywania. Wciąż czekam na pewne treści do publikacji, a @Grzegorz-Tomasz-Jakub-Czartoryski jest w trakcie tworzenia filmiku przedstawiającego miasta Cesarstwa Teutonii. Wersję beta filmiku widziałam i wygląda obiecująco.

Tak czy inaczej czekam na wszelkie komentarze. Cokolwiek zauważycie lub wpadnie wam do głowy na temat naszej strony, czujcie się zaproszeni w tym wątku do komentowania.

Miłej zabawy

Nie wiem jak was, ale mnie to przekonuje. Wróćmy do KS i przeprośmy :<

Drodzy Teutończycy i wszyscy inni, którzy czytacie wątki w Królestwie Teutonii ( ),

Czas najwyższy wznowić działalność Domu Mody Auterra i stworzyć kolekcję zimową.

Zapraszam wszystkich zainteresowanych do współpracy przy tworzeniu kolekcji i stania się projektantem Domu Mody Auterra! Wystarczy nadesłać do mnie w wiadomości prywatnej na forum lub na discord propozycje konkretnych strojów w formie grafiki znalezionej w Internecie lub wykonanej własnoręcznie, która później pojawi się w napisanym przeze mnie artykule na łamach Gazety Teutońskiej w dodatku o nazwie Takie Buty.

Prace zbieram do przez weekend (do 15.11.) , w przyszłym tygodniu powstanie artykuł, w którym pojawią się najciekawsze propozycje lub moje własne wybory.

W kolekcji inspirujemy się tym razem latami 60'.

Zbieramy propozycje dla następujących strojów:

Kobieta casual
Mężczyzna casual
Dziecko casual
Senior casual
Zwierzę casual
Sporty zimowe
Królowa Śniegu
Święta Bożego Narodzenia
Impreza Sylwestrowa
Bal karnawałowy
Strój Koronacyjny
Inne?

Dla zilustrowania poniżej zamieszczam kilka przykładów mody lat 60'

https://i.pinimg.com/originals/94/a1/ed/94a1ed367d153b4da139c251746983ba.jpg
https://www.lovehappensmag.com/blog/wp-content/uploads/2017/11/feature-9-1.png
https://i.pinimg.com/originals/e3/5e/3b/e35e3bd1b06d604e90f6506f784b1cfe.jpg

Wkrótce do miejsca biesiady dotoczyła się również Natalia swoim turkusowym i całym ubłoconym GAZ A, pożyczonym od Andrzeja Fryderyka. W duchu przeklinała go za wybór tego auta, ponieważ, choć prezentowało się całkiem nieźle, ogrzewanie czasem w nim siadało, nie mówiąc już w ogóle o komforcie jazdy bez wspomagania i z rozklekotanym sprzęgłem. Od niewygodnego fotela bolały ją plecy. Nieco nieudolnie udało jej się wysiąść i dojść do swojego partnera w tej grze. Machnęła do niego ręką na powitanie.

Jej strój nie zgrywał się zbytnio z designem auta. Miała na sobie mocno udziwniony kombinezon wyścigowy, naturalnie projektu Domu Mody. Włosy ugładziła dużą ilością pomady i związała gumką. Na oczy założyła futurystyczne okulary przeciwsłoneczne, a na uszy długie kolczyki. Powieki pomalowała ciemnym cieniem, co miało dodawać animuszu.

Drzwi do auli pokazowej Domu Mody zostały otwarte. Do rozpoczęcia pokazu mody zostało jeszcze około półtorej godziny, jednak widzowie dostali wcześniej możliwość wejścia do środa, by zapoznać się z wnętrzem, zająć miejsca i porozmawiać ze znajomymi i nieznajomymi twarzami. Od drugiej strony budynku rozstawiono czerwone barierki, przy których stała ubrana w garsonkę młoda dziewczyna z listą w ręku. Jak można się było spodziewać, asystentka Natalii von Lichtenstein. Miała za zadanie wpuszczać wyłącznie osoby z zaproszeniem VIP i obdarzać promiennym, młodzieńczym uśmiechem.

Idąc do środka po czerwonym dywanie wkraczało się do sporej wielkości sali w stylu greckim z kolumnami, półnagimi rzeźbami i białymi rozetami na suficie. W środku panował nastrojowy półmrok oświetlany tylko kryształowymi żyrandolami i kilkoma reflektorami zawieszonymi na stalowych stelażach, jakby czekającymi na sygnał do startu i skupienia się na długim wybiegu. Z głośników leciała znana nuta, tworząca przytulną atmosferę i która z pewnością niosła ze sobą pewne ukryte znaczenie.

Muzyka

Na środku auli rozciągał się wybieg, wokół którego rozstawiono wygodne krzesła dla gości ze strefy VIP. Byli oddzieleni barierkami od reszty odwiedzających pokaz, którzy mogli stanąć nieco dalej od sceny. Pomiędzy gromadzącymi się widzami poruszały się urodziwe hostessy w strojach „mikołajek”, rozdające kieliszki z małym aperitif w formie kieliszka musującego białego wina.

Dalej przechodząc przez łuk drzwiowy dochodziło się do sali bankietowej, która na ten moment jeszcze pozostawała zagrodzona.

-- Szanowni Państwo, dziękuję za przybycie. – z głośników dobiegł znany wszystkich zaproszonym głos Natalii Heleny von Lichtenstein-Hergemon. – Proszę powoli zajmować miejsca. Pokaz rozpocznie się już niebawem poprzedzony trzykrotnym dźwiękiem gongu.

Jak można się było domyślać, Pani Natalia Helena von Lichtenstein-Hergemon znajdowała się za kulisami, by dopilnować osobiście powodzenia pokazu.

(Do ok. godziny 17:00 pozostawiam czas na napisanie postów przed rozpoczęciem pokazu.)

Po długiej i wyczerpującej pracy, prezentuję Wam herb zakonu:

Dla porównania wersja oryginalna, na której pracowałam:

Zastanawiam się jeszcze tylko nad tym, czy nie dodać więcej pazura i nie wykonać na nodze zakonnicy tatuażu. Pomysły na tatuaż: lew, sztylet, krwawa łza.

@andrzej-fryderyk Tak, korona w wersji oryginalnej wrzucanej tutaj na forum ma rozszerzenie png.

Jeśli udałoby się ją odnaleźć w formacie svg, to problem powinien zniknąć.

Choć o dziwo jak otwieram nasz herb wielki w gimpie, to pomimo generalnie dobrej rozdzielczości, nie jest to grafika wektorowa również! W powiększeniu pojawiają się piksele, a to nie powinno mieć miejsca. Być może gimp konwertuje grafike i dlatego tak się dzieje.

W takim wypadku trzeba by użyć innego programu, np. Inkscape. Jednak wciąż nie rozwiązuje to problemu korony.

@joanna-izabela

Jeśli chodzi o lwy, to planowałam taki efekt, jaki widać na lwie po lewej stronie:

Dla porównania wersja pierwotna:

Zmieniłam kolor na mniej pomarańczowy i zaczęłam go "subtelnie" cieniować. Co do cieniowania to nie upieram się, ale kolor generalnie pasowałoby chyba jednak zrobić mniej pomarańczowy niż w wersji poprzedniej.

A data, to wydawało mi się, że data odzyskania niepodległości powinna być właściwa, a nie założenia. Albo jedna i druga, bo zmieniamy herb przecież z tej okazji?

Acha i jeszcze jedna uwaga. Generalnie i niestety korony mają gorszą rozdzielczość niż tarcze z lwami i to widać (przynajmniej ja to widzę) I wynika to z jakości pliku wyjściowego. Oznacza to jedno - jeśli chciałoby się uzyskać identyczną jakość, trzeba by było narysować te korony od początku jeszcze raz jako grafikę wektorową. Więc trzeba zadać sobie pytanie, czy ta jakość nas zadowala, czy jednak jest za słaba? Weźmy pod uwagę, że teraz na forum patrzymy na tę grafikę w sporym rozmiarze, w mniejszych rozmiarach będzie to niezauważalne. Ewentualnie mogę rysować koronę od początku, ale będzie to oczywiście trwało.

No i pytanie kolejne - co jest jeszcze do zmiany graficznie?

W końcu udało mi się z tym uporać. Obecnie wygląda to tak:

Dla porównania:

Moje wnioski:

Już jest lepiej i według mnie monokolor dla tej korony wygląda dostojniej niż mieszanka. Chyba, żeby w tej środkowej koronie jeszcze jakoś to ujednolicić? Może te duże klejnoty w całości pozostawić granatowe, a te u podstawy wszystkie czerwone? Ewentualnie dodać gdzieś złote klejnoty?

Plus rozważam jeszcze dwa ulepszenia:

1. Spróbować zrobić lwy złote i dodać im cieniowanie? Względnie tylko korony ozłocić?

2. Poprawić cieniowanie koron?

3. Jaką datę dodać do wstęgi?

Tak by to wyglądało.

Zastanawiam się, czy jednak nie za duża pstrokacizna?

Dla porównania wersja poprzednia:

Pozwoliłam sobie osobiście poprawić lwy. Prosze o krytyczną ocenę:

dla porównania wersja poprzednia:

@Teutonia Chcąc dokończyć temat symboliki Cesarstwa:

Kwestię koron dla pozostałych arystokratów odstawmy na chwilę na bok, wrócimy do tego.

Ustaliliśmy, że w herbie umieszczamy koronę odnowioną i wygląda ona na ten moment tak:

Według mnie jest ok, tylko wydaje mi się, że lwy mają inny kolor niż złoto na koronie i są trochę rozmazane. @Heinz-Werner-Grüner udałoby się to trochę podrasować?

http://www.teutonia.one.pl/symbole/KT_herb_wielki.svg

Czyli ta środkowa jest do podmiany?
W środku będzie herb Cesarzowej, tak?
I pod herbem dodałabym datę na takiej wstążce złotej.

I to chyba wszystkie zmiany dla herbu.

Natomiast do herbu Joanny chyba należy dodać ten miecz i klucz, tak, jak to było w herbie Jakoba?

http://zielnybor.teutonia.one.pl/herby/CT.png

Powracając do opracowywania Zakonu Joannitek, chciałabym przejść do symboliki.

Idea jest taka, żeby w herbie znajdował się miecz i jakieś odniesienie do Teutonii, np. Lew teutoński.

Poniżej przedstawiam kilka herbów, które znalazłam i które mogłabym przerobić na potrzeby zakonu.

Co o nich myślicie? Pytanie kieruję również do @Ametyst-Faradobus , który niejednokrotnie zaimponował mi wiedzą

1. Najbardziej spodobał mi się ten herb:
   
   Przedstawiałby Joannitkę z mieczem. Zmieniłabym tylko kolorystykę, czyli tło jak w herbie Teutońskim, strój można by też w inne kolory pomalować. Symbolika koła też mi się podoba, ponieważ Joannitki są jednostką dyplomatyczną, więc są często w podróży.

Ewentualnie jeśli nie ten, to rozważam poniższe:

2. Miecz i klucze - bo klucze chyba występowały w symbolice teutońskiej?
   

3. Tutaj mamy świętą aureolę, miecz i rycerza, który ma długie włosy więc mógłby występowac jako kobieta.

4. Lew z mieczem oczywiste odniesienie:

Chyba muszę poszukać jakiegoś ładnego habitu...

@joanna-izabela

To oczywiście jestem ZA.