Lądowanie w Ruhnhoff
-
Król przejął flaszkę z rąk ojca, a następnie pociągnął kolejny solidny łyk - Wracają wspomnienia - po czym upił jeszcze raz i odstawił flaszkę na stół.
-
– O czyj ślub pytasz? Jeżeli o twojej byłej żony to myślę, że najlepiej udać się do niej w odwiedziny, aby się dowiedzieć. Chyba, że pytasz o swój...nie wiem jednak czy znajdę dla ciebie najlepsza partię - odpowiedziała Królowa i zaczęła się bawić pierścionkiem, który wcześniej tak dokładnie ukrywała co było oznaką irytacji.
-
– Myślę, że o Natalię walczą liczni kawalerowie. Ba, słyszałem na lotnisku nawet plotki, że i twój ojciec czyni w tym kierunku podchody. Ale to baby w bufecie gadały, więc za poważnie bym tego nie traktował. – graf dolał Królowej wódki do herbaty i pociągnął łyk z flaszki – Natomiast jeśli chodzi o mnie, podobno pierwsza żona jest zawsze najlepsza, więc po co szukać kolejnej? – dodał z uśmiechem.
-
– Wobec tego o jakim ślubie mówimy? Nie słyszałam żadnych innych pogłosek - Joanna Izabela wypiła kolejny łyk herbatki, która powoli zamieniała się coraz bardziej w wódkę zabarwioną na brązowo.
-
– Jak wczoraj kupowałem tę makrelę w rybnym na osiedlu to słyszałem... – zaczął graf – Właśnie, może zjesz jednak trochę rybki? Jak będziesz tak piła na pusty żołądek to się porzygasz...
-
– Po tej rybce to na pewno się porzygam, a tak to tylko jest wysokie prawdopodobieństwo, że tak będzie - Królowa znowu wzięła łyka - to co w tym rybnym niby słyszałeś, czego ja nie słyszałam?
-
– No słuchaj, poszedłem do tego rybnego, co jest tutaj na dole, na rogu, wiesz na skrzyżowaniu Megawęża i Namiestnika von Lichtensteina, żeby sobie kupić wędzoną makrelę. Aluś, może ty się poczęstujesz? – zwrócił się graf do Króla Dreamlandu – Mają tam zresztą też fenomenalne śledzie. W każdym razie tam pracuje taka sympatyczna młoda dziewczyna, właśnie na tym stoisku co są wędzone ryby, i tak się złożyło że słyszałem jak rozmawiała z klientką, taką miłą starszą panią, mieszka zresztą na parterze pod numerem 7. No i tak się przysłuchałem ich rozmowie i usłyszałem... – w tym momencie ktoś załomotał do drzwi – Wybaczcie. – powiedział graf i udał się do drzwi, a po chwili wrócił z elegancką kopertą, którą otwarł przy swoich gościach – Zobaczcie, zaprosili mnie na jakiś raut w Auterze!
-
Joanna Izabla spojrzała na trzymane zaproszenie przed wuja.
-Ah..tak widzę, że z pocztą macie tez problemy. Impreza jest w poniedziałek. Polecam wykupić wszystkie stroje dzięki czemu swojej byłej żonie sprawisz przyjemność. -
– W sensie powinienem przez podstawionych ludzi to wykupić i opłacić jakiś pismaków, żeby się zachwycali? Zapominasz chyba, że to moja była żona, a jeśli wierzyć plotkom z bufetu, to raczej twój ojciec powinien. – odpowiedział graf.
-
-Raczej chodziło mi o twoją zmianę garderoby. Słyszałam, że Natalia ma świetny gust. Co do mojego ojca, to czasem nie warto wierzyć plotkom, podobno jedna mówi że jestem żoną twojego syna - mówiąc to spojrzała na Aleksandra z nutą rozbawienia - Na pewno byłoby to koszmarne doświadczenie. Nie jestem pewna tylko dla kogo bardziej.
-
– Na tych pokazach mody, to są ubrania jak dla klauna. Normalnie się ubiorę. – odpowiedział graf – A co do was, to myślę, że byliście by zgodną i szczęśliwą parą. Zresztą może w tych plotkach jest coś na rzeczy? - spojrzał z zaciekawianiem najpierw na prawo, a potem na lewo, na obie koronowane głowy siedzące z nim na kanapie.
-
— Joanna nie jest w moim typie - uciął szybko król Dreamlandu - Poza tym jest moją bratanicą - dodał po chwili
-
– Zastanawiam się czy ta rodzina jest już aż tak zepsuta, że serio proponujesz mi swojego syna i nie zamierzam za nikogo wychodzić - powiedziała nie kryjąc irytacji.
-
– Przecież to ty zaczęłaś i pomyślałem, że może faktycznie coś jest na rzeczy i chcecie mi coś powiedzieć, ludzie tyle przecież gadają, chociażby ta w rybnym... – zdziwił się graf – To dość nietypowe, że nagle odwiedzacie mnie w tym samym czasie.
-
-No ja chciałam wyjść żeby dać ci sam na sam z synem - przypomniała mu - w ogóle pewnie niedługo i tak będę się musiała zbierać, trzeba wybrać się na pokaz mody do Auterry.
-
– Na pokaz mody to się pewnie wybiorą wszyscy. Natomiast naprawdę nie musiałaś się wdawać dzisiaj w tę burdę w parku. – powiedział graf z dezaprobatą i nalał Królowi Dreamlandu i sobie po kieliszku, natomiast Królowej Teutonii jedynie pół – Już w parku dałaś popis.
-
Graf rozlał resztkę kolorowej wódki kupionej przez Królową Teutonii po drodze w osiedlowym monopolowym. Etykieta wskazywała, że jest to rzekomo wyśmienity trunek o smaku czerwonej porzeczki. Wszyscy wypili.
– Co za świństwo – skrzywił się graf – naprawdę nic innego nie było w tym sklepie? Słuchajcie koniec tej imprezy, muszę ogarnąć jakiś dojazd do Auterry, skoro przysłali mi już te zaproszenie.
-
|| Nie wiem czy w takim stanie trafi Pan do Auterry. Dobrze, że ma Pan dwa dni.
-
Joanna Izabela widzac ze ja wuj wygania skrzywila sie ale wiedziala ze ma dojazd wprost do Złotego Grodu. W koncu królewskie czy juz raczej cesarskie samoloty i samochody czekaly na jej znak. Pożegnala się z Wojciechem nie proponując mu nawet wspólnej przejażdżki do Auterry i wybrała sobie pojazd w którym w spokoju mogłaby przespać podróż.
-
Aluś poszedł znowu do parku (było zresztą słychać jakieś pokrzykiwania z okna), a Graf zadzwonił po złotówę, wziął swoją torbę i już po chwili jechał leciwym mercedesem na lotnisko. Tam po pewnych komplikacjach i oświadczeniu, że alkohol wnosi wyłącznie w swojej krwi znalazł się na pokładzie taniego rejsowego samolotu Luftwaffle lecącego do Auterry.
